Βρίσκω εκπληκτική την #74. Μου αρέσει που φαίνεται η πινακίδα με τον πεζό (δεξιά) και συγχρόνως βλέπεις και τον πεζό να διασχίζει το δρόμο. Και πολλή ερημιά...
@ ggia στην #76 αν η γυναίκα δεξιά κοιτούσε ακόμη λίγο πιο αριστερά, θα γινόταν λίγο μονότονο αν ενισχύονταν το φαινόμενο να "κοιτούν" όλα στην φωτογραφία προς μια κατεύθυνση. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε αν μπορούσα κάτι να αλλάξω στην φωτογραφία αυτό θα ήταν ο παπαγάλος, να κοιτούσε δηλαδή προς τα δεξιά για να έκανε μια αντίθεση με τα υπόλοιπα βλέμματα.
Για την #77 έχεις απόλυτο δίκιο για το τιμόνι. Ευτυχώς όμως κάτι τέτοια δεν μου ξεφεύγουν συχνά στα κάδρα μου. Ξεφεύγουν όμως δυστυχώς από τα σκανάρισματα από όπου χάνω ένα πολύ μικρό (αλλά για μένα πολύ σημαντικό μιας και είμαι απόλυτα πιστός στην λογική του full frame) μέρος του θέματος. Το τιμόνι λοιπόν στο αρνητικό έχει "αέρα" όσο και η ρόδα στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
(Σημ: Βέβαια το μαύρο πλαίσιο στις φωτογραφίες δεν είναι η άκρη του φιλμ -όπως πολύ θα ήθελα- αλλά το περνάω στο photoshop.)
@Nosy, τι χαρά! Και μόλις ήμουν έτοιμος να σε παρακαλέσω στο Salllonica για ένα σου σχόλιο! :p
Κερνάμε πολλές φωτογραφίες που ίσως κάποιες από αυτές να σας αρέσουν (χαίρομαι πάντως που σου άρεσε η #74!) αλλά κυρίως κερνάμε πολλά-πολλά χαμόγελα!
Μπήκα στο πρώτο site με το template που μου λες, κατέβασα ένα αρχείο ήδη από χτες, αλλά δεν κατάφερα τελικά να ανοίξω να δω το template.
Παρολαυτά τo είδα στα blog που μου στέλνεις αλλά μου δίνει την αίσθηση ότι μοιάζει περισσότερο με site παρά με blog.
Θα προσπαθήσω ξανά να το ανοίξω, αν και μπορώ να πω ότι το template που έχω στο blog μου, αλλά και ο τρόπος προβολής των εικόνων, μου αρέσει αρκετά εώς πολύ.
Πάρα πολύς κόσμος χρησιμοποιείς από ότι είδα το template αυτό για να παρουσιάζει φωτογραφία.. σαν blog/site δηλαδή.
Εγώ προσωπικά όταν περάσει κανένας χρόνος λειτουργίας του blog και μαζευτεί αρκετό υλικό online.. σκέφτομαι να ανεβάσω τις καλύτερες φωτογραφίες μου με το template pixelpost κάπου..
Γιατί το blog ως μέσο χρησιμοποιείται από τον κόσμο για να βλέπει το τελευταίο post μόνο..
Ίσως έκανα λάθος για το template στο: http://khanoyants.photoblogs.am/
Πάντως το http://www.flux.gr/ χρησιμοποιεί το template αυτό.
Εμένα μου αρέσει το blog γιατί εγώ νιώθω ότι ακριβώς δεν βλέπεις μόνο μία φωτογραφία (τουλάχιστον όπως είναι σε αυτό το blog). Είναι όλες αναρτημένες στο ίδιο μέγεθος, φαίνονται όλες μαζί, απλά μετακινείς τη σελίδα πιο κάτω και αυτόν τον τρόπο το βρίσκω πιο κοντά στον τρόπο που αναρτώνται σε μια έκθεση. Ενώ με αυτό το temlpate που μου λες βλεπεις μόνο μια φωτογραφία κάθε φορά.
Ναι, τέρμα οι διακοπές αλλά όχι επειδή ανάρτησα αυτές τις φωτογραφίες. Άλλωστε δεν είναι φετινές. [Η #86 συγκεκριμένα είναι τραβηγμένη το 2003 και η #87 το 2004]. Ερχόμουν και ξαναέφευγα όλο αυτό το διάστημα. Απλά τον τελευταίο καιρό (λόγω καλοκαιριού;..) δεν έχω και πολύ την διάθεση να περνάω τον χρόνο μου στον υπολογιστή.
Έχεις δίκιο που η #86 σου θυμίζει αυτές τις προηγούμενες που αναφέρεις. Μου αρέσει η συμμετρία και αυτός ο τρόπος σύνθεσης που χωρίζει το κάδρο μού αρέσει αρκετά. Θα το δεις αυτό άλλωστε και σε άλλες [όπως στην #46 για παράδειγμα] και σχεδόν σίγουρα σύντομα ξανά και στο μέλλον. ;)
Η αλήθεια είναι ότι η #86 μοιάζει πολύ σαν σύνθεση με μια φωτογραφία του Οικονομόπουλου, με διαφορά ότι εκείνη αντί για πλοία έχει τρένα. Θα την γνωρίζεις πιθανόν. Είναι στην Αλβανία και στο κέντρο είναι ένας άντρας που τρέχει μέσα σε καταρακτώδη βροχή. Αν και όταν φωτογραφίζεις τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνεις, όμως οι φωτογραφίες άλλων φωτογράφων που έχεις δει και είτε σου αρέσουν είτε όχι, σίγουρα σε επηρεάζουν σημαντικά. Άλλωστε αυτό που είσαι και σε χαρακτηρίζει σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό δεν είναι και αυτά που θαυμάζεις, αυτά που σου αρέσουν, αυτά που σε άλλους προτιμάς; Αρκεί μόνο να μην φτάνεις στα όρια της αντιγραφής και της οικειοποίησης. :)
Μιας περί φωτογραφιών του Οικονομόπουλου ο λόγος..
το site http://www.ontheroad.gr/ το ξέρεις;
Ο Οικονομόπουλος οργανώνει εκδρομές με στόχο φωτογραφίσεις.. κάτι σαν road movie photographic workshop ;-). Αναρωτιέμαι τι άτομα πάνε μαζί του.. ίσως τίποτα καριερίστες στο χώρο της φωτογραφίας που έχουν το όνειρο να μπούνε στο magnum;
Δες και τις φωτογραφίες του Koudelka.. πρέπει να έχει επηρεαστεί αρκετά από αυτόν ο Οικονομόπουλος..
Ο Οικονομόπουλος ίσως είναι ο καλύτερος φωτογράφος στην Ελλάδα. Χωρίς να τραβάει φωτογραφίες "δήθεν-καλλιτεχνικές-κουλτούρα" που βλέπουμε σε διάφορες γκαλερί..
Εγώ τον Οικονομόπουλο τον ανακάλυψα 1-1,5 χρόνο αφότου άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία. Ήμουν φοιτητής στο Βουκουρέστι και οι εικόνες του Οικονομόπουλου ήταν πολύ οικίες με αυτά που έβλεπα στην Ρουμανία (βαλκάνια δηλαδή).
Τις γνωρίζω αυτές τις εκδρομές που οργανώνει ο Οικονομόπουλος. Είχα παρακολουθήσει πριν περίπου ένα χρόνο ένα τριήμερο σεμινάριο που είχε κάνει εδώ στην Θεσσαλονίκη και το είχα μάθει τότε που ήταν η στιγμή που άρχιζε να γίνεται γνωστό. Δεν ξέρω πάντως πόσο ενδιαφέρον έχει να το παρακολουθήσει κάποιος.
Είναι ξεκάθαρο ότι έχει επηραστεί από τον Koudelka. Αν μάλιστα δεις και την δουλειά που είχε κάνει με τους τσιγγάνους εκεί θα δεις ότι φαίνονται ξεκάθαρα οι πολύ έντονες επιρροές του.
Γενικά οι φωτογραφίες του Οικονομόπουλου μου αρέσουν αλλά σύμφωνα με τα δικά μου γούστα και κριτήρια έχω αρκετές ενστάσεις.
Μια -η οποία ουσιασιαστικά είναι άσχετη με τον ίδιο, τις προθέσεις και το έργο του για αυτό κιόλας την γράφω- είναι ότι είναι ο "υπεύθυνος" που η συντριπτική πλειοψηφία των νέων Ελλήνων φωτογράφων προσπαθούν να γίνουν ...Οικονομοπουλάκια!
Όχι άλλη μπάλα βρε παιδιά στον αέρα, όχι άλλη βουτιά στην θάλασσα, όχι άλλα κομμένα φλου κεφάλια και χέρια σε πρώτο πλάνο, όχι άλλο φολκόρ... (Ελπίζω να πιάνεις το γενικό νόημα αυτών και να μην το πάρεις ότι τα λέω αφοριστικά αυτά) :)
Ναι το βιβλίο gypsies του Koudelka το έχω αντιγραμμένο σε slides, και γενικά έχει ενδιαφέρουσες φωτογραφίες.
Επειδή στο χώρο της φωτογραφίας κινούμαι καθαρά προσωπικά, δεν έχω γνωρίσει το "club" του Οικονομόπουλου, ούτε σεμινάριά του έχω παρακολουθήσει.. ούτε φωτογράφους που πάνε να τον μιμηθούν. Γνωρίζω τον Οικονομόπουλο όσο γνωρίζω πχ. τον Aleksandras Macijauskas από την Λιθουανία.. (τον ανακάλυψα με κάποια φωτογραφικά βιβλία που αγόρασα όταν επισκέφτηκα την Λιθουανία).. Ο οποίος έχει επίσης φωτογραφίες με χέρια, κομμένα πρόσωπα όπως ο Koudelka και ο Οικονομόπουλος.. Το ερώτημα είναι.. ποιος αντέγραψε ποιόν (μπορεί για παράδειγμα ο Koudelka να έχει αντιγράψει Macijauskas, και ο Οικονομόπουλος Koudelka.. ή και τους δύο, τί σημασία έχει; ;-))..
Πάντως ο Macijauskas με είχε εντυπωσιάσει πολύ όταν τον ανακάλυψα.. Έχει πολύ δυνατές φωτογραφίες και δεν γνωρίζω κόσμο να τον ξέρει εδώ στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα στην φωτογραφία στην Ελλάδα δεν νομίζω είναι ο Οικονομόπουλος.. αλλά ο Πλάτων Ριβέλης.. Αν δεις φωτογραφίες του, είναι μέτριες. Όμως προσπαθεί με ελιτίστικο τρόπο να περάσει τις απόψεις του και την αισθητική του στην φωτογραφία. Και για να παρακολουθήσεις τα σεμινάριά του πρέπει να τον πληρώσεις πολλά χρήματα.. Πολύς κόσμος τον θεωρεί τον δάσκαλο στην φωτογραφία εδώ (αναφέρομαι στο Ελλαδιστάν)..
Έχω δει πολλά βιβλία με αδιάφορες φωτογραφίες των μαθητών του Ριβέλλη (έχουν εκδοθεί στο παρελθόν από το Φωτογραφικό Κύκλο, και τα έχω ξεφυλλίσει σε βιβλιοπωλεία).
Τουλάχιστον ο Οικονομόπουλος, παίρνει τους μαθητές, του βάζει σε ένα βαν.. και του γυρίζει "χύμα" σε ωραία μέρη.. σε αντιπαράθεση με τον Ριβέλη που πάει τους μαθητές τους στην Σύρο, καμιά Φλωρεντία κλπ κλπ :-)..
Πάντως μου φαίνεται βλακεία να χρειάζεσαι δάσκαλο στην φωτογραφία.. Τα πράματα είναι απλά: τραβάς, τραβάς, τραβάς.. εμφανίζεις, εμφανίζεις, ξανατραβάς, ξανατραβάς.. κλπ.. και έτσι μαθαίνεις φωτογραφία.. κάπου κάπου βλέπεις και δουλειά άλλων (στο ενδιάμεσο).. Αυτό πιστεύω εγώ.. ;-)
Πώπω!.. Πόσο καιρό έχω αφήσει αυτές τις εκκρεμότητες;..
ggia στο θέμα του Οικονομόπουλου δεν θα ήθελα να σταθώ περισσότερο. Μου αρέσουν ως ένα βαθμό οι εικόνες του, έχω όμως από την άλλη διάφορες -καθαρά προσωπικού γούστου- ενστάσεις. Σχετικά με τα ταξίδια που διοργανώνει τι να πω εκτός από το όποιος θέλει, ας πάει.
Σχετικά όμως με τον Ριβέλλη αν και έχω την υποψία ότι σε μερικά σημεία μάλλον συμφωνώ μαζί σου (και αυτό το "μάλλον" είναι γιατί τα σεμινάρια στα οποία αναφέρεσαι λόγω του ότι ζω στην Θεσσαλονίκη δεν μπορώ να τα παρακολουθήσω και να μπορώ να έχω ολοκληρωμένη γνώμη) στο γενικό όμως σύνολο της άποψή σου διαφωνώ ριζικά.
Σίγουρα δεν θα έλεγα -άσχετα αν τον συμπαθείς ή όχι- ότι αυτός είναι "το πρόβλημα στην φωτογραφία στην Ελλάδα. Για το θέμα των χρημάτων που λες, σχετικά συμφωνώ μαζί σου. Όμως παρακολουθώντας αρκετά συστηματικά άρθρα που γράφει είτε στον τύπο, είτε στο διαδίκτυο, είτε στα βιβλία του -μια φορά επίσης παρακολούθησα και μία διάλεξη του στην Θεσσαλονίκη- βρίσκω τις απόψεις του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Ίσως να τον προτιμούσα περισσότερο λιτό στον λόγο του και λίγο λιγότερο …εκφραστικά πληθωρικό όμως αυτό είναι λεπτομέρεια. Μου αρέσουν πολύ οι απόψεις του και τις περισσότερες φορές με βρίσκουν σύμφωνο οι αναλύσεις του όπως επίσης το ότι σχεδόν ποτέ δε μιλά αποκλειστικά για τη φωτογραφία αλλά την προσεγγίζει μέσα από άλλες μορφές τέχνης και έκφρασης. Μιλά για κινηματογράφο, για βιβλία, για ποίηση και στο τέλος θα καταλήξει και στην φωτογραφία. Προσωπικά με κουράζει αφάνταστα και βαριέμαι αφόρητα να μιλώ με ανθρώπους των οποίων το μόνο θέμα συζήτησης είναι η φωτογραφία και κυρίως η τεχνική της...
Τέλος διαφωνώ σχεδόν απόλυτα μαζί σου ότι δεν χρειάζονται οι δάσκαλοι. Ναι, μπορείς να γίνεις καλός και χωρίς δασκάλους –όπως και σε κάθε τομέα- όμως αυτό το γεγονός δεν καθιστά του δασκάλους άχρηστους. Ούτε ακόμα συμφωνώ με τον τρόπο σκέψης ότι για να είναι ένας δάσκαλος καλός σε αυτά που διδάσκει θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει και καλούς μαθητές/φωτογράφους. Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι ίσως μπορεί να είναι και κακοί οι μαθητές;.. Δε νομίζεις ότι όλοι σχεδόν οι φωτογράφοι έχουν/με πολύ συχνά μια μεγάλη έπαρση -επειδή βλέπεις πατάμε το κουμπί και βγαίνει η φωτογραφία αρά δεν έχουμε να μάθουμε τίποτα- ότι τα κατέχουμε όλα και ως εκ τούτου δεν δεχόμαστε μαθήματα από κανέναν;
Για παράδειγμα εγώ είχα έναν καθηγητή τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα από τον οποίο πήρα υπερπολύτιμα πράγματα δε νομίζω όμως ότι το ίδιο συνέβει και στα υπόλοιπα 20-25 άτομα που τον παρακολουθούσαν όπως και από άλλες πολλές τάξεις κάποιος -εκ του αποτελέσματος μιλάω- δε νομίζω να άφησε τον εαυτό του να πάρει κάτι. Σύμφωνα με αυτό, ο καθηγητής αυτός -που μάλλον μόνο για μένα ήταν πολύτιμος- δεν είναι καλός.
Τέλος πάντων η φωτογραφία κατά την γνώμη μου δεν μαθαίνεται με τον απλό τρόπο που λες "τραβάς, τραβάς, τραβάς.. εμφανίζεις, εμφανίζεις, ξανατραβάς, ξανατραβάς... κλπ". Χρειάζεται να κατακτήσεις μια γενικότερη αισθητική παιδεία. Γιατί με την λογική αυτή οι επαγγελματίες φωτογράφοι στο τέλος γίνονται καλλιτέχνες. Ή για να σου το πω και αλλιώς κατά την γνώμη μου, αν ο Χατζιδάκις, για παράδειγμα, δεν είχε ιδέα από φωτογραφία (στην πραγματικότητα ήταν μία από τις αγαπημένες του τέχνες) και του έδινες να τραβήξει ένα φιλμ, είμαι σίγουρος θα έβγαζε πολύ πιο ενδιαφέρουσες -για να μην πω πιο "καλλιτεχνικές"- φωτογραφίες από έναν επαγγλεματία φωτογράφο. Γιατί όπως και να το κάνουμε η ματιά δεν βγαίνει από την τεχνική, πηγάζει από την γενικότερη πνευματική καλλιέργεια.
Υ.Γ.: Και ένα τελευταίο για να κλείσω και το θέμα του Ριβέλλη και να σου δώσω ένα παράδειγμα απόψης του με την οποία συμφωνώ απόλυτα, αλλά και το θέμα...Οικονομόπουλου (διαβάζοντάς το ίσως καταλάβεις γιατί) διάβασε αυτό το άρθρο του.
Διάβασα το άρθρο του Ριβέλλη και μπορώ να πω ότι τα λέει πολύ όμορφα και στο 90% συμφωνώ. Γενικά μου αρέσει και εμένα η προσέγγιση της φωτογραφίας από άλλες τέχνες που το κάνει ο Ριβέλλης.
Αλλά..
Όμως ως δικηγόρος, προσπαθεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όσοι ενδιαφέρονται για τα (ενδιαφέροντα) σεμινάρια που οργανώνει πρέπει να τον χρυσώσουν σε λεφτά.
Προσωπικά που είμαι υπέρ του open source, δωρεάν γνώση (βλέπε wikipedia) κλπ κλπ δεν συμφωνώ με αυτήν την πρακτική (είμαι και εκπαιδευτικός στο επάγγελμα). Δεν μιλάμε τότε για δάσκαλο/εκπαιδευτικό της φωτογραφίας, αλλά ένα νταβατζή της φωτογραφίας.
Για παράδειγμα:
Δεν θα ξεχάσω πριν 8 χρόνια μια σειρά βιβλίων (κάτι μικρά-μαύρα) που είχαν βγάλει οι μαθητές του. Ο Ριβέλλης τους πήρε πολλά χρήματα (μέσω των εκδόσεων φωτο-χώρος) για να δημοσιεύσει ο καθένας τις εντελώς αδιάφορες φωτογραφίες τους (οι περισσότερες τουλάχιστον).
Για παράδειγμα εδώ στο κείμενο
"Τότε θα απαλλαγούμε από την δήθεν καλλιτεχνική φωτογραφία των εφημερίδων και περιοδικών έτσι όπως γίνεται. Δηλαδή θα υποχωρήσει η αντίληψη ότι: για μια καλή δημοσιογραφική φωτογραφία επιλέγουμε ασπρόμαυρο φιλμ, κατά προτίμηση υψηλού κόκκου, χρησιμοποιούμε Leica, αν τα οικονομικά μας το επιτρέπουν, φακό ευρύτατης γωνίας, τουλάχιστον 28 χιλιοστών, ή ακόμα καλύτερα 24, ή, αν βρισκόμαστε σε απόγνωση, 21 χιλιοστών, φροντίζουμε να εισβάλει τουλάχιστον ένα υπερμέγεθες στοιχείο, όπως χέρι, πιστόλι, κεφάλι κ.λ.π. από το πρώτο πλάνο, ενώ πληθώρα άλλων πληροφοριών (;) καλύπτουν το κάδρο, με βάση την αρχή πως όσο περισσότερα και όσο πιο άτακτα τόσο καλύτερα."
Εδώ τα χώνει εμμέσως σε Οικονομόπουλο, Koudelka, Aleksandras Macijauskas κλπ.. και καλά κάνει.. (ενδιαφέρουσα άποψη έχει) Όμως στους μαθητές του από τους οποίους εξαρτάται οικονομικώς από αυτούς τι έχει να πει;
Ο Ριβέλλης δεν μπορώ να τον δώ ως ένα μερακλή που δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου τα χρήματα και ασχολείται με την καλλιτεχνική φωτογραφία. Είναι ένας άνθρωπος που πάει να βγάλει λεφτά από αυτό.
Όσο για την αισθητική της φωτογραφίας μπορείς να την μάθεις αγοράζοντας βιβλία, διαβάζοντας κείμενα και φυσικά προσεγγίζοντάς την μέσω των υπόλοιπων τεχνών. Η πρακτική τραβάω/εμφανίζω/ξανατραβάω δεν είναι δικιά μου άποψη. Σε μια συνέντευξη ο Abbas Kiarostami για το πως μπορείς να μάθεις κινηματογράφο, αυτός αυτό απάντησε.
Υπάρχει περίπτωση να ανέβω Θεσσαλονίκη για το φεστιβάλ Κινηματογράφου.. Αν ανέβω θα σου τηλ. να τα πούμε και από κοντά..
Μιας και μιλάμε για cinema.. έχεις δει την ταινία "Οι Αρμονίες του Werckmeister" του Bela Tar; Έχει απίστευτη α/μ φωτογραφία η ταινία.. και φυσικά είναι πολύ καλή..
Φίλε ggia σχετικά με το οικονομικό θέμα του Ριβέλλη που αναφέρεις (το οποίο αφορά σεμινάρια του, τις ομάδες που οργανώνει, βιβλία που εκδίδει με μαθητές του κ.α.) σου είπα και στο προηγούμενο σχόλιο μου ότι σχεδόν συμφωνώ μαζί σου, και λέω "σχεδόν" γιατί ξαναλέω ότι ζω στην Θεσσαλονίκη οπότε ποτέ δεν εμπλάκηκα ούτε είχα την δυνατότητα να εμπλακώ σε κάτι που κατά καιρούς διοργανώνει για να έχω μια πιο ξεκάθαρη γνώμη.
Το γεγονός όμως ότι χρειάζεται κάποιος να πληρώσει για να τα παρακολουθήσει αυτά που διοργανώνει δεν με ενοχλεί αυτό καθαυτό. Κοίταξε, και εμένα θα μου άρεζε να μην χρειάζεται κανείς να πληρώνεται, ούτε δάσκαλοι ούτε γιατροί, ούτε μουσικοί, ούτε οποιοσδήποτε... Τι να κάνουμε; Δυστυχώς σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε... Οπότε όπως θεωρώ δεδομένο σε μια κοινωνία στην οποία δυστυχώς δεν παρέχονται όλα δωρεάν στους πολίτες της, να θεωρώ δεδομένο οι υπηρεσίες κάποιου να πληρώνονται. Έτσι και ενός "δασκάλου".
Αυτό όμως που με κάνει να συμφωνώ μαζί σου είναι το μέγεθος της πληρωμής. Δηλαδή, να πληρώνονται βεβαία οι γιατροί, όχι όμως επειδή είναι γιατροί να τα παίρνουν χοντρά και να παίρνουν υπερπολλαπλάσια χρήματα από πολλούς άλλους... Έτσι και σε αυτό που συζητάμε. Να πληρώνεις για αυτά που πας να παρακολουθήσεις (είναι υπερβολικό και κάπως ρομαντικό να συζητάμε για δωρεάν στην συγκεκριμένη περίπτωση) όμως από την άλλη -αν και από μακρυά- έχω ακούσει για κάποιες τιμές που μου φάνηκαν κάπως τσιμπημένες...
Τελοσπάντων μπορεί ίσως καλώς ή κακώς με κάποιο τρόπο να έχει "εκμεταλευτεί" οικονομικά την φωτογραφική διδασκαλία σε ένα βαθμό (σου λέω και πάλι ίσως γιατί δεν έχω προσωπική εμπειρία) όμως για ΄μενα το σημαντικό είναι ότι έχει πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις και γνώμες (δεν χρειάζεται ασφαλώς να συμφωνείς και πάντα με κάποιον, και η διαφωνία είναι εξίσου δημιουργική) και μιας και διαβάζοντας βιβλία του, άρθρα του στα περιοδικά και στο ίντερνετ ή βλέποντας εκπομπές του στην τηλεόραση είμαι και εγώ ένας άτυπα "μαθητής" του μπορώ να πω ότι έχω πάρει πολλά πράγματα από αυτόν και θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους σχολιαστές και "αναλυτές" της φωτογραφίας που ανοίγει στους ακροατές του αρκετούς δημιουργικούς δρόμους σκέψεων και ανάλυσης. Όποτε αν ζούσα στην Αθήνα δεν θα ήταν καθόλου απίθανο να "τσιμπούσα συνειδητά" να παρακολουθήσω αρκετά πράγματα που διοργανώνει... :)
Αν θες για 'μένα τελικα νομίζω ότι το "καλό" που κάνει στην φωτογραφία είναι πολύ μεγαλύτερο από το πιθανόν "κακό". Και στην τελική αν έχεις/ουμε δίκιο για τα οικονομικά που συζητάμε, παρακολούθησέ τον από απόσταση! Σαφώς και μπορείς έχεις να πάρεις αρκετά από αυτά που λέει και γράφει.
Η δική μου γνώμη -αν και έχω πάψει προ πολλού να ασχολούμαι...- είναι ότι το μεγαλύτερο κακό το κάνουν τα ιλουστρασιόν φωτογραφικά περιοδικά με τον φασισμό της νέας τεχνολογίας, τα οποία διαβάζοντάς τα νομίζεις ότι φωτογραφία είναι τα νέα μοντέλα φωτογραφικών μηχανών. Αυτά είναι επικίνδυνα για τους νέους φωτογράφους. Και πολύ μάλιστα...
Τώρα και για το άλλο θέμα που λες, ότι Abbas Kiarostami υποστήριξε κάτι τέτοιο, ακόμη και να το είπε -που θα τα είπε για να το λες- σίγουρα κρύβει την μισή αλήθεια. Γιατί είναι εντελώς απίθανο να έχει φτάσει σε αυτά τα αριστουργηματικά κινηματογραφικά αποτελέσματα μόνο με αυτόν τον τρόπο. Πρόσεξε, επ' ουδενί δεν υποτιμώ την συνεχή δουλειά και τριβή με το όποιο αντικείμενο ασχολείσαι. Τίποτα δεν σου έρχεται ουρανοκατέβατο. Όμως δεν φτάνει μόνο αυτό. Είναι σχεδόν απίστευτο ο Κιαροστάμι να μην έχει διαβάσει ποίηση και να μην έχει επηρεαστεί από αυτήν, να μην έχει ακούσει μουσική, να μην έχει μελετήσει ζωγραφική. Ή ακόμη και αν υποθέσουμε ότι δεν έχει κάνει τίποτα από όλα αυτά αποκλείεται να πρόκειται για έναν ακαλλιέργητο (φυσικά πρόσεξε δεν λέω αμόρφωτος) άνθρωπο με την γενικότερη έννοια της λέξης. Όλα αυτά που τον έχουν διαμορφώσει ως προσωπικότητα είναι αυτά που το οδηγούν να κάνει αυτές τις υπέροχες ταινίες γεμάτες ποίηση σαν και αυτές που κάνει. (Μια που τα λέμε, τι αριστούργμημα, τι διαμάντι, τι γροθιά στο συναίσθημα και στο μυαλό είναι αυτό το απλό, λιτό και απέριτο μονοπλάνο στο τέλος του "Πέρα από τους ελαιώνες!"..) Φυσικά με το απαραίτητο πολύτιμο τράβα/ξανατράβα, εμφάνισε/ξαναεμφάνισε θα κατέκτησε -με ή χωρίς δάσκαλο- και την τεχνική και τον χαρακτηριστικό τρόπο του όμως για 'μένα σίγουρα αυτό δεν είναι η βάση ενός καλλιτέχνη ούτε και η δική του νομίζω.
Σχετικά με το φεστιβάλ λόγω χρόνου δεν ξέρω πόσο θα το παρακολουθήσω, αν όμως ανέβεις αν θέλεις φυσικά επικοινώνησε μαζί μου.
Σε ευχαριστώ επίσης και για την πρόταση για την ταινία του Bela Tar, δεν την έχω δει, με την πρώτη ευκαιρία θα το κάνω.
Τώρα σχετικά με τις φωτογραφίες μου συμφωνώ μαζί σου για την #94. Το σκυλάκι θα έπρεπε να είναι είναι πιο πίσω για να μην συγχέεται οπτικά με το μηχανάκι. Μου αρέσουν και 'μένα οι άρτιες φωτογραφίες, ίσως να το έχεις καταλάβει και απο αυτές που βγάζω, όμως έχω αρχίσει να προβληματίζομαι αν θα πρέπει να απορρίπτω/ουμε φωτογραφίες που πιθανόν δεν τα έχουν όλα τέλεια στην συνθεσή τους ή στην τεχνική τους. Γιατί με αυτό τον τρόπο κανονικά θα έπρεπε να απορρίψουμε και πολλές φωτογραφίες μεγάλων φωτογράφων. Η ουσία και η ψυχή -όχι μόνο της φωτογραφίας αλλά αλλά και έργα όλων των τεχνών- μερικές φορές δεν είναι μόνο στο (πολύ επιθυμητό) άρτιο του αποτελέσματος. Μερικές φορές μπορείς (και πρέπει νομίζω) να παραβλέπεις και ατέλιες γιατί το σύνολό τους έχει να σου δώσει άλλα.
Οπότε μάλλον θα συνεχίζω να αναρτώ και φωτογραφίες με ατέλιες... :)
"Το γεγονός όμως ότι χρειάζεται κάποιος να πληρώσει για να τα παρακολουθήσει αυτά που διοργανώνει δεν με ενοχλεί αυτό καθαυτό. Κοίταξε, και εμένα θα μου άρεζε να μην χρειάζεται κανείς να πληρώνεται, ούτε δάσκαλοι ούτε γιατροί, ούτε μουσικοί, ούτε οποιοσδήποτε... Τι να κάνουμε; Δυστυχώς σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε..."
Τουλάχιστον στην καλλιτεχνική δημιουργία και στις τέχνες.. υπάρχει το open-source, τα creative-common licenses, δωρεάν γνώση μέσω wikipedia κλπ κλπ.. Όλα αυτά τα υποστηρίζω και έρχονται αντίθετα στις πρακτικές Ριβέλλη. Ο άνθρωπος πάει να βγάλει χρήματα από αυτό που κάνει... και μάλιστα πάρα πολλά χρήματα..
Ας τα ξεχάσουμε αυτά.. γιατί αυτά δεν έχουν ενδιαφέρον για την φωτογραφία.. ας δούμε τις φωτογραφίες μελών του... Εγώ παρατηρώ παρόμοια αισθητική στις φωτογραφίες των μαθητών του.. Ρίξε μια ματιά τα ablum που έχει ο φωτο-κύκλος στο web-site. Μπορείς να κατατάξεις τις φωτογραφίες των μελών ως αισθητικής "σχολής Ριβέλλη"..
Πως ένα καθηγητής που παρουσιάζει διάφορους φωτογράφους διαφορετικής αισθητικής όπως ο Winograd με τα στραβά κάδρα, ο Friedlander με τις αυτοπροσωπογραφίες, τους Magnum φωτογράφους με την φωτοειδησιογραφία, κλπ κλπ καταφέρνει να τους καλουπώνει τους μαθητές του με ένα συγκεκριμένο είδος αισθητικής;;
Σε αυτό αναφέρομαι όταν λέω ότι ο Ριβέλλης κάνει ζημιά στην Ελλάδα.
Αν σου αρέσει ο Κιαροστάμι δοκίμασε να δεις "Ο άνεμος θα μας πάρει" (πιο καλή και από την ταινία που αναφέρεις: "Μέσα στους ελαιώνες").. ή ακόμη καλύτερα τις πιο τελευταίες ταινίες του σε βίντεο: "ABC Africa" και το "10-ten". Ο Κιαροστάμι για μένα είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους κινηματογραφιστές.
Εννοείται ότι ο Κιαροστάμι θα έχει ασχοληθεί και με ποίηση, λογοτεχνία κλπ κλπ.. Αλλά αυτά γίνονται παράλληλα.
Για την #94 μην το παίρνεις προσωπικά το ζήτημα.. δες το blog ως ένα πειραματισμό/διάλογο και όχι μια γκαλερί που πρέπει αυστηρά να εκθέσεις ότι καλύτερο έχεις.
Νομίζω ότ το θέμα Ριβέλλη το εξαντλήσαμε. Βλέπουμε και επικεντρωνόμαστε σε διαφορετικά στοιχεία του για αυτό υπάρχει η φαινομενική ασυμφωνία μεταξύ μας. Σε αρκετά γενικές γραμμές όμως συμφωνούμε.
Για τον Κιαροστάμι έχω δει κανά 5-6 ταινίες του και ασφαλώς το "Ο άνεμος θα μας πάρει" είναι εκπληκτική. Συμφωνώ μαζί σου ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους κινηματογραφιστές. Πάντα με γοητεύτει το γεγονός όταν κάποιος με τόση λιτότητα μέσων καταφέρνει και φτιάχνει τέτοια αριστουργήματα.
Δεν ξέρω αν προβάλλεται ακόμη στην Αθήνα αλλά αν μπορείς δες το "Έσεις οι ζωντανοί" του Σουηδού Roy Andersson, ο οποίος είχε κάνει λίγο παλιότερα το "Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο". Παράξενες εκπληκτικές ποιητικές δημιουργίες!
Για την #94 μάλλον δεν κατάλαβες, φυσικά δεν το παίρνω προσωπικά. Το ίδιο με αυτό που λες και εσύ λέω. Δεν θέλω να ψάχνω αυστηρά τις καλύτερες φωτογραφίες -είναι και λιγάκι καταπιεστικό αυτό- για να αναρτήσω. Εγώ πάντως θέλω το blog αυτό να είναι σαν μια μορφή έκθεσης. Και για να το συνδέσω με τα προηγούμενα και για να γίνω πιο κατανοητός, σε μια έκθεση σχεδόν πάντα μπορείς να βάλεις και λιγότερο δυνατές εικόνες -οι οποίες όμως μπορεί να είναι λειτουργικές- και έτσι αυτό θέλω να γίνεται και εδώ.
Εδώ το αρνητικό όμως είναι ότι κάθε φορά αναρτάται μια εικόνα -και όχι όλες μαζί- βγαίνει "βιτρίνα" και έτσι δεν ...καλύπτεται από τις άλλες, οπότε πέφτεις στην παγίδα να απορρίπτεις πολλές φωτογραφίες οι οποίες έχουν ενδιαφέρον επειδή δεν είναι οι ..."τέλειες". Αν με καταλαβαίνεις...
Πάντως φυσικά με ενδιαφέρει η κριτική και κυρίως η αρνητική. (Και φυσικά ακόμη περιμένω την λίστα με τις φωτογραφίες από το blog που σου άρεσαν λιγότερο!) ;)
"Δεν ξέρω αν προβάλλεται ακόμη στην Αθήνα αλλά αν μπορείς δες το "Έσεις οι ζωντανοί" του Σουηδού Roy Andersson, ο οποίος είχε κάνει λίγο παλιότερα το "Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο". Παράξενες εκπληκτικές ποιητικές δημιουργίες!"
Όταν είχε βγει η ταινία "Τραγούδια από το Δεύτερο όροφο" την είχα δει 3 φορές επειδή μου άρεσε πάρα πολύ (στον κινηματογράφο -- όχι σε dvd)..
Η τελευταία ταινία του δεν μου άρεσε.. περίμενα πολύ περισσότερα μετά την προηγούμενη ταινία του. Ωραία ως πλάνα.. αλλά περίμενα πολύ περισσότερα.
Να πας οπωσδήποτε και να δεις την ταινία "Οι Αρμονίες του Werkcmeister".. Έχει απλά απίστευτη α/μ φωτογραφία, απίστευτα μονόπλανα.. και θέλει και λίγο υπομονή να την δεις.
Φαντάζομαι ότι στο αφιέρωμα στον Κιαροστάμι το 2004 στο φεστιβάλ θεσσαλονίκης θα είχες δει πολλές ταινίες του.. Τότε σίγουρα θα είχαμε παρακολουθήσει κάποιες ταινίες στην ίδια αίθουσα χωρίς να γνωριζόμαστε..
Έλα ρε συ! Εγώ ενώ είχα δει και την προηγούμενη του στον κινηματογράφο, και φυσικά μου άρεσε πολύ, αυτή μου άρεσε ακόμη περισσότερο. Πέρα από τα εκπληκτικά της πλάνα ή ταινία ήταν ύμνος στην ανθρώπινη ύπαρξη. [Δεν το συζητώ ότι εκτός των άλλων πέθανα και στο γέλιο...] Μου άρεσε πάρα πολύ και δυστυχώς ενώ ήθελα δεν πρόλαβα να την ξαναδώ στον κινηματογράφο.
Την ταινία του Μπέλα Ταρ που λες, την έχω ήδη στα υπόψιν.
Ναι, τις περισσότερες ταινίες του Κιαροστάμι τις είδα στο φεστιβάλ τότε, άρα πρέπει να είμασταν μαζί σε αρκετές προβολές. Φέτος δυστυχώς θα δείξει αν θα μπορέσω να το παρακολουθήσω...
ggia σε ευχαριστώ για την ενημέρωση, ενδιαφέρων διαγωνισμός και ωραίες οι προτάσεις σου για την επιλογή. Με μια γρήγορη ματιά που τις έριξα αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα σε αυτές που λες για να στείλω μάλλον θα ήταν η #74 που θα επέλεγα. Όμως σε έναν διαγωνισμό που διοργανώνει ένα site το οποίο λέγετε Digital Photography μπορείς αλήθεια να συμμετέχεις με ...αναλογικές φωτογραφίες;
Από την άλλη ρε 'συ όμως, αν και έχει "πλάκα" να συμμετέχεις σε έναν διαγωνισμό εγώ είμαι και λίγο σκεπτικός απένταντι σε αυτούς. Πέρα από την συζήτηση σχετικά με το τι μπορείς να κερδίσεις από μια τέτοια συμμετοχή (δεν μιλάω για τα δώρα) το θέμα που με προβληματίζει είναι κατά πόσο αντικειμενικά και αξιοκρατικά είναι τα κριτήρια των κριτών που επιλέγουν τις φωτογραφίες. Εγώ για παράδειγμα όταν άρχισα να ασχολούμε με την φωτογραφία συμμετείχα σε κανά δυο-τρείς διαγωνισμούς. Όταν όμως η ενασχόλησή μου με αυτήν έγινε λίγο πιο ..."συνειδητή" (εδώ και 6-7 χρόνια δηλαδή) συμμετείχα μόνο σε έναν και αυτό γιατί το έπαθλο ήταν μια Leica. Έστειλα τρεις φωτογραφίες που υπάρχουν στο blog (είναι σίγουρο ότι έφτασαν), την #03, την #36 και την #99 που έβγαλα με αφορμή αυτό το σχόλιο. Aν θες να δεις τα αποτελέσματα του διαγωνισμού μπορείς να τα δεις στο παρακάτω link:
Δεν θέλω να ακούγομαι σα να ξεστομίζω μεγάλες και "φαντασμένες" κουβέντες, αλλά νομίζω ότι έστω και μία φωτογραφία που έστειλα -και βέβαια πάντα και σε συνάρτηση με τις φωτογραφίες που τελικά κέρδισαν- είχε την δυνατότητα να είναι μέσα στις 30 περίπου φωτογραφίες που διακρίθηκαν.
Άλλα έτσι κι αλλιώς όπως είπα και προηγουμένως ο μόνος λόγος που έστειλα ήταν η Leica... Η δική σου γνώμη πάντως πάνω στο θέμα των διαγωνισμών ποια είναι;
Υ.Γ.1: Φεστιβάλ τελικά ανέβηκες; Υ.Γ.2: Για να σε προλάβω, ο αγκώνας του παιδιού στην #99 στο αρνητικό είναι ολόκληρος στο κάδρο. Δυστυχώς όμως κόπηκε στο σκανάρισμα... :)
Η #74 δεν είναι τόσο εντυπωσιακή σε σχέση με την #69 ή #66, παρόλο που την θεωρώ καλύτερη (από τις 3).
Το πρόβλημα με τους διαγωνισμούς είναι ότι πρέπει να στείλεις φωτογραφία στο ύφος του διαγωνισμού. Γενικότερα μου φαίνεται βλακεία η ιδέα ενός διαγωνισμού τέχνης (όχι μόνο για φωτογραφία) σε πλαίσιο ενός θέματος (γιατί το θεωρώ πολύ περιοριστικό).
Ειδικά το θέμα "Το θαύμα της ζωής" μου φαίνεται χαζό. Για αυτό οι περισσότερες φωτογραφίες που βραβεύτηκαν (και βλέπω στο σύνδεσμο) είναι ελάχιστα κοντά στο θέμα.
Βέβαια το δέλεαρ του βραβείου μιας leica είναι μεγάλο. Αλλά η leica ως μηχανή είναι εντελώς υπερτιμημένη ως μηχανή (στο λέω γιατί μια από τις μηχανές μου είναι Leica R4). Έχει πανάκριβους φακούς, σώματα.. και αμφιβάλλω αν πχ η ποιότητα των φακών leica είναι τόσο ανώτερη με φακούς άλλων εταιριών όπως nikon κλπ κλπ. Για παράδειγμα ο manual φακός μου στην nikon 1.4/50mm που τον αγόρασα πρόσφατα μεταχειρισμένο 175euros νομίζω ότι είναι πολύ καλύτερος από τον manual leica φακό μου 2/50mm που μεταχειρισμένος τον έχω δει να κοστίζει 400-500 euros.
Από την άλλη σκέφτομαι.. σε ένα διαγωνισμό που διοργανώνει η leica-academy θα δώσουν ποτέ το βραβείο σε ένα άσχετο (π.χ. εκτός σχολής;).
Στο dpgr.gr, στους διαγωνισμούς πολλές φορές κερδίζουν βραβεία πολύ μέτριες φωτογραφίες (κρίνοντας από τα αποτελέσματα που φαίνονται όλες). Πάντως παρόλο που είναι site ψηφιακής φωτογραφία, θέλει φωτογραφίες το λιγότερο πειραγμένες από πρόγραμμα επεξεργασίας (δέχονται φωτογραφίες επεξεργασμένες, στο βαθμό που η επεξεργασία τους θα μπορούσε να γίνει επίσης και σε ένα σκοτεινό θάλαμο -- π.χ. μάσκες). Εγώ σου λέω να στείλεις, δεν χάνεις και τίποτα.
Γενικά η φωτογραφία "έχει πάρει τα πάνω της" με την ψηφιακή τεχνολογία. Η ψηφιακή μηχανή είναι για πολλούς gadget μαζί με όλη τεχνολογία τριγύρω της, έτσι έχει ξαναρχίσει ο κόσμος να ασχολείται. Βέβαια πίσω από την ψηφιακή ευκολία και εντυπωσιασμό, ο περισσότερος κόσμος καταναλώνεται με το να ασχολείται με τα νέα μοντέλα μηχανών, μεγέθη megapixel, αισθητήρων κλπ κλπ.. και όχι με την φωτογραφία.
Θεσσαλονίκη τελικά δεν ανέβηκα, γιατί αλλιώς θα σε είχα πάρει τηλέφωνο!
Δεν ξέρω αν τελικά θα το πάρω απόφαση να συμμετάσχω, πάντως σχετικά θετικά το βλέπω. Είναι και που εκτός από μία κόμπακτ δεν έχω ψηφιακή DSLR και που ξέρεις. (Αχ, φαντασμένος, πάλι για το πρώτο βραβείο πηγαίνω... :D )
Εσύ θα στείλεις καμία; Έχεις αρκετές ωραίες με τις οποίες μπορείς μέρος στον διαγωνισμό.
Σχετικά με την Leica δεν ξέρω γιατί πρώτον ποτέ δεν είχα και δεύτερον οι γνώσεις μου πάνω σε φωτογραφικές μηχανές και σε τεχνολογικά θεμάτα όπως ξέρεις δυστυχώς αγγίζουν πάτο! Αν και για φωτογραφία δρόμου, που κατά κύριο λόγο εγώ τραβάω, η μηχανή που έχω είναι πολύ μεγάλη και ογκώδης, (κορυφαία κατά τα άλλα SLR) όμως τόσα χρόνια που την έχω - περίπου 8 χρόνια- τα 'χω βρει μια χαρά μαζί της και με το παραπάνω. Με την μόνη μηχανή που υποθέτω θα την άλλαζα -πια- θα ήταν με μια Leica. Κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον ίσως και να αποκτήσω...
Όπως και να ΄χει ασφαλώς συμφωνώ μαζί σου ότι το σημαντικότερο δεν είναι με τι μηχανή τραβάς (και αυτό συμπεριλαμβάνει και το πλαστό και δίλλημα αναλογικού-φηφιακού που ουσιαστικά επέβαλλε το μάρκετινγκ) αλλά το τι τραβάς.
-Ξανάσκανάρισα την #99 και τώρα φαίνεται ολόκληρος ο αγκώνας του παιδιού (έχει ακόμη λίγο "αέρα" στο αρνητικό) όπως το ίδιο έκανα και με την #77, αν και σε αυτήν το κάδρο είναι τόσο οριακό που και πάλι χάνεται κάπως ο αέρας της στο σκανάρισμα από πάνω.
ggia συμφωνώ με την παρατήρηση σου για την #101. Ευτυχώς όμως αυτό δεν χαλάει το γενικό σύνολο της εικόνας.
Η μηχανή που έχω -και σχεδόν όλες οι φωτογραφίες του blog είναι τραβηγμένες με αυτήν- είναι μια Canon Eos1N. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί όταν έψαχνα για μηχανή (το '99) την είχα βρει καινούρια σε εξεφτελιστικά χαμηλή τιμή -μιλώντας πάντα σε σχέση με την κανονική της τιμή-. Έχω και έναν φακό 50mm 1,4 και παρότι η μηχανή αυτή για φωτογραφία δρόμου είναι υπερβολικά ογκώδης έχω βολευτεί μαζί της μια χαρά. (Κυρίως την έχω αγαπήσει για αυτά που έχω περάσει μαζί της.) Για αυτό άλλωστε δεν ψαχνω και για άλλη.
Για την Leica τώρα που με ρωτάς, δεν αναφέρομαι σε κάποια σειρά της. Απλά σου είπα ότι αν θα άλλαζα την μηχανή μου, θα ήταν -και αυτό πιθανόν- μόνο για μια Leica. Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω ψάξει για να πω ποιο μοντέλο της θα μου ταίριαζε καλύτερα και ποιο θα προτιμούσα.
45 σχόλια:
#76
Ωραίο στήσιμο. Θυμίζει η φωτογραφία θεατρικό σκηνικό. Θα προτιμούσα όμως την γριά δεξιά να κοίταζε το φακό ή λίγο αριστερά.
#77
Καθαρά φορμαλιστική φωτογραφία, ενδιαφέρουσα. Αν μπορούσες να άφηνες λίγα εκατοστά (λίγο αέρα) πάνω στο τιμόνι του ποδηλάτου.
Ήρθα! Τι κερνάτε; :-P
Βρίσκω εκπληκτική την #74. Μου αρέσει που φαίνεται η πινακίδα με τον πεζό (δεξιά) και συγχρόνως βλέπεις και τον πεζό να διασχίζει το δρόμο. Και πολλή ερημιά...
Γεια χαρά! Καλώς ήρθατε και εδώ!:)
@ ggia στην #76 αν η γυναίκα δεξιά κοιτούσε ακόμη λίγο πιο αριστερά, θα γινόταν λίγο μονότονο αν ενισχύονταν το φαινόμενο να "κοιτούν" όλα στην φωτογραφία προς μια κατεύθυνση. Για τον ίδιο λόγο άλλωστε αν μπορούσα κάτι να αλλάξω στην φωτογραφία αυτό θα ήταν ο παπαγάλος, να κοιτούσε δηλαδή προς τα δεξιά για να έκανε μια αντίθεση με τα υπόλοιπα βλέμματα.
Για την #77 έχεις απόλυτο δίκιο για το τιμόνι. Ευτυχώς όμως κάτι τέτοια δεν μου ξεφεύγουν συχνά στα κάδρα μου. Ξεφεύγουν όμως δυστυχώς από τα σκανάρισματα από όπου χάνω ένα πολύ μικρό (αλλά για μένα πολύ σημαντικό μιας και είμαι απόλυτα πιστός στην λογική του full frame) μέρος του θέματος. Το τιμόνι λοιπόν στο αρνητικό έχει "αέρα" όσο και η ρόδα στο κάτω μέρος της φωτογραφίας.
(Σημ: Βέβαια το μαύρο πλαίσιο στις φωτογραφίες δεν είναι η άκρη του φιλμ -όπως πολύ θα ήθελα- αλλά το περνάω στο photoshop.)
@Nosy, τι χαρά! Και μόλις ήμουν έτοιμος να σε παρακαλέσω στο Salllonica για ένα σου σχόλιο!
:p
Κερνάμε πολλές φωτογραφίες που ίσως κάποιες από αυτές να σας αρέσουν (χαίρομαι πάντως που σου άρεσε η #74!) αλλά κυρίως κερνάμε πολλά-πολλά χαμόγελα!
Ευχαριστώ πολύ!
mpaok!!!ets!!!
Η #76 όπως και όλες οι φωτογραφίες είναι σε μικρό μέγεθος ανάλυσης και δεν φαίνονται έτσι και αλλιώς οι λεπτομέρειες που σχολιάζουμε εδώ (βλέμματα).
Στην #74 το κλειδί είναι ότι ο πεζός είναι σε ίδια φόρμα με τον πεζό της πινακίδας.. και το παιχνίδι με τις φόρμες στις πινακίδες..
@Dannossiel έχουμε και Άρη. Εν καιρώ όμως.
@ggia πίστεψέ με ότι οι διαστάσεις των φωτογραφιών αν και μικρές, μας επιτρέπουν να βγάζουμε ασφαλή συμπεράσματα για τα θέματα που συζητάμε.
Κλαίω με τον τύπο δίπλα στο PAOK Authentics που πίνει Τούμπα λύμπρε!
Ιστορικό Ντοκουμέντο!
Κοιτάζοντας όλες τις φωτογραφίες σου.. θα ξεχώριζα τις παρακάτω:
#02
#03
#06
#11
#29
#32
#38
#40
#66
#69
#79
Όταν βρω πάλι λίγο χρόνο θα σου αναφέρω τις φωτογραφίες που δεν μου αρέσουν ;-).
@ Erwtostomaxι ιστορικό ντοκουμέντο δεν λες τίποτα!
Σκέτo...zοο είναι ο χώρος του γηπέδου που γράφει και πίσω από τον τύπο με την ρετσίνα...
:)
@ ggia ευχαριστώ για την επιλογή! Σου αρέσουν βλέπω ιδαίτερα αυτές με τα ζευγάρια και τα φιλιά ε;
Θα περιμένω βέβαια και την λίστα με αυτές που δεν σου αρέσουν με πολύ περισσότερο ενδιαφέρον μάλιστα! ;-)
[Διορθωση: Λόγω δικής μου λάθος αρίθμησης όταν λες ggia για την #79, αναφέρεσαι στην #78.]
Το έχεις υπόψην σου το:
http://www.photoblogs.org/
και το
http://www.photoblogsmagazine.org/
Από εκεί βρήκα κάτι πολύ ενδιαφέροντα φωτογραφικά blogs.
ggia όχι, δεν τα γνώριζα τα συγκεκριμένα sites. Με μια ματιά που τα έριξα φαίνονται εξαιρετικά ενδιαφέροντα.
Σε ευχαριστώ πολύ για την ενημέρωση!
(Σου χρωστώ και ένα mail δεν το ξεχνώ, μην με παρεξηγείς όμως...)
Είδα πολλά blogs που χρησιμοποιούν το παρακάτω template:
http://www.pixelpost.org/
Σκέφτομαι μήπως στο τέλος του χρόνου, να μαζέψω τις καλύτερες φωτογραφίες μου από το blog και να τις ανεβάσω κάπου με αυτό το template.
π.χ. (στην τύχη σου βάζω 2 blogs με αυτό το template):
http://khanoyants.photoblogs.am/
http://www.flux.gr/
Το δικό σου στυλ στο blog που δεν βάζεις κείμενο ίσως ταίριαζε καλύτερα με το παραπάνω template..
Μπήκα στο πρώτο site με το template που μου λες, κατέβασα ένα αρχείο ήδη από χτες, αλλά δεν κατάφερα τελικά να ανοίξω να δω το template.
Παρολαυτά τo είδα στα blog που μου στέλνεις αλλά μου δίνει την αίσθηση ότι μοιάζει περισσότερο με site παρά με blog.
Θα προσπαθήσω ξανά να το ανοίξω, αν και μπορώ να πω ότι το template που έχω στο blog μου, αλλά και ο τρόπος προβολής των εικόνων, μου αρέσει αρκετά εώς πολύ.
Πάρα πολύς κόσμος χρησιμοποιείς από ότι είδα το template αυτό για να παρουσιάζει φωτογραφία.. σαν blog/site δηλαδή.
Εγώ προσωπικά όταν περάσει κανένας χρόνος λειτουργίας του blog και μαζευτεί αρκετό υλικό online.. σκέφτομαι να ανεβάσω τις καλύτερες φωτογραφίες μου με το template pixelpost κάπου..
Γιατί το blog ως μέσο χρησιμοποιείται από τον κόσμο για να βλέπει το τελευταίο post μόνο..
Ίσως έκανα λάθος για το template στο: http://khanoyants.photoblogs.am/
Πάντως το http://www.flux.gr/ χρησιμοποιεί το template αυτό.
Εμένα μου αρέσει το blog γιατί εγώ νιώθω ότι ακριβώς δεν βλέπεις μόνο μία φωτογραφία (τουλάχιστον όπως είναι σε αυτό το blog). Είναι όλες αναρτημένες στο ίδιο μέγεθος, φαίνονται όλες μαζί, απλά μετακινείς τη σελίδα πιο κάτω και αυτόν τον τρόπο το βρίσκω πιο κοντά στον τρόπο που αναρτώνται σε μια έκθεση. Ενώ με αυτό το temlpate που μου λες βλεπεις μόνο μια φωτογραφία κάθε φορά.
από ότι κατάλαβα.. τέρμα οι διακοπές σου αφού ήδη ανάρτησες την #86, #87..
Η #86 μου θυμίζει προηγούμενες φωτογραφίες με δυο ανθρώπους μαζί όπως η #19 και #22 (ιδιαίτερα αυτή).
;-)
Ναι, τέρμα οι διακοπές αλλά όχι επειδή ανάρτησα αυτές τις φωτογραφίες. Άλλωστε δεν είναι φετινές. [Η #86 συγκεκριμένα είναι τραβηγμένη το 2003 και η #87 το 2004]. Ερχόμουν και ξαναέφευγα όλο αυτό το διάστημα. Απλά τον τελευταίο καιρό (λόγω καλοκαιριού;..) δεν έχω και πολύ την διάθεση να περνάω τον χρόνο μου στον υπολογιστή.
Έχεις δίκιο που η #86 σου θυμίζει αυτές τις προηγούμενες που αναφέρεις. Μου αρέσει η συμμετρία και αυτός ο τρόπος σύνθεσης που χωρίζει το κάδρο μού αρέσει αρκετά. Θα το δεις αυτό άλλωστε και σε άλλες [όπως στην #46 για παράδειγμα] και σχεδόν σίγουρα σύντομα ξανά και στο μέλλον.
;)
Η αλήθεια είναι ότι η #86 μοιάζει πολύ σαν σύνθεση με μια φωτογραφία του Οικονομόπουλου, με διαφορά ότι εκείνη αντί για πλοία έχει τρένα. Θα την γνωρίζεις πιθανόν. Είναι στην Αλβανία και στο κέντρο είναι ένας άντρας που τρέχει μέσα σε καταρακτώδη βροχή.
Αν και όταν φωτογραφίζεις τις περισσότερες φορές δεν το καταλαβαίνεις, όμως οι φωτογραφίες άλλων φωτογράφων που έχεις δει και είτε σου αρέσουν είτε όχι, σίγουρα σε επηρεάζουν σημαντικά.
Άλλωστε αυτό που είσαι και σε χαρακτηρίζει σε έναν αρκετά μεγάλο βαθμό δεν είναι και αυτά που θαυμάζεις, αυτά που σου αρέσουν, αυτά που σε άλλους προτιμάς; Αρκεί μόνο να μην φτάνεις στα όρια της αντιγραφής και της οικειοποίησης.
:)
Μιας περί φωτογραφιών του Οικονομόπουλου ο λόγος..
το site http://www.ontheroad.gr/ το ξέρεις;
Ο Οικονομόπουλος οργανώνει εκδρομές με στόχο φωτογραφίσεις.. κάτι σαν road movie photographic workshop ;-). Αναρωτιέμαι τι άτομα πάνε μαζί του.. ίσως τίποτα καριερίστες στο χώρο της φωτογραφίας που έχουν το όνειρο να μπούνε στο magnum;
Δες και τις φωτογραφίες του Koudelka.. πρέπει να έχει επηρεαστεί αρκετά από αυτόν ο Οικονομόπουλος..
Ο Οικονομόπουλος ίσως είναι ο καλύτερος φωτογράφος στην Ελλάδα. Χωρίς να τραβάει φωτογραφίες "δήθεν-καλλιτεχνικές-κουλτούρα" που βλέπουμε σε διάφορες γκαλερί..
Εγώ τον Οικονομόπουλο τον ανακάλυψα 1-1,5 χρόνο αφότου άρχισα να ασχολούμαι με την φωτογραφία. Ήμουν φοιτητής στο Βουκουρέστι και οι εικόνες του Οικονομόπουλου ήταν πολύ οικίες με αυτά που έβλεπα στην Ρουμανία (βαλκάνια δηλαδή).
Τις γνωρίζω αυτές τις εκδρομές που
οργανώνει ο Οικονομόπουλος. Είχα παρακολουθήσει πριν περίπου ένα χρόνο ένα τριήμερο σεμινάριο που είχε κάνει εδώ στην Θεσσαλονίκη και το είχα μάθει τότε που ήταν η στιγμή που άρχιζε να γίνεται γνωστό. Δεν ξέρω πάντως πόσο ενδιαφέρον έχει να το παρακολουθήσει κάποιος.
Είναι ξεκάθαρο ότι έχει επηραστεί από τον Koudelka. Αν μάλιστα δεις και την δουλειά που είχε κάνει με τους τσιγγάνους εκεί θα δεις ότι φαίνονται ξεκάθαρα οι πολύ έντονες επιρροές του.
Γενικά οι φωτογραφίες του Οικονομόπουλου μου αρέσουν αλλά σύμφωνα με τα δικά μου γούστα και κριτήρια έχω αρκετές ενστάσεις.
Μια -η οποία ουσιασιαστικά είναι άσχετη με τον ίδιο, τις προθέσεις και το έργο του για αυτό κιόλας την γράφω- είναι ότι είναι ο "υπεύθυνος" που η συντριπτική πλειοψηφία των νέων Ελλήνων φωτογράφων προσπαθούν να γίνουν ...Οικονομοπουλάκια!
Όχι άλλη μπάλα βρε παιδιά στον αέρα, όχι άλλη βουτιά στην θάλασσα, όχι άλλα κομμένα φλου κεφάλια και χέρια σε πρώτο πλάνο, όχι άλλο φολκόρ... (Ελπίζω να πιάνεις το γενικό νόημα αυτών και να μην το πάρεις ότι τα λέω αφοριστικά αυτά)
:)
Καλημέρα σας. Ψηφίζω #86, #87, #88 με ιδιαίτερη προτίμηση στην 88.
Η 87 έχει κάτι πολύ θεατρικό, σχεδόν κατανυκτικό θα έλεγα. Μα πώς την πέτυχες;
@Tertuliano Máximo Afonso
Ναι το βιβλίο gypsies του Koudelka το έχω αντιγραμμένο σε slides, και γενικά έχει ενδιαφέρουσες φωτογραφίες.
Επειδή στο χώρο της φωτογραφίας κινούμαι καθαρά προσωπικά, δεν έχω γνωρίσει το "club" του Οικονομόπουλου, ούτε σεμινάριά του έχω παρακολουθήσει.. ούτε φωτογράφους που πάνε να τον μιμηθούν. Γνωρίζω τον Οικονομόπουλο όσο γνωρίζω πχ. τον Aleksandras Macijauskas από την Λιθουανία.. (τον ανακάλυψα με κάποια φωτογραφικά βιβλία που αγόρασα όταν επισκέφτηκα την Λιθουανία).. Ο οποίος έχει επίσης φωτογραφίες με χέρια, κομμένα πρόσωπα όπως ο Koudelka και ο Οικονομόπουλος.. Το ερώτημα είναι.. ποιος αντέγραψε ποιόν (μπορεί για παράδειγμα ο Koudelka να έχει αντιγράψει Macijauskas, και ο Οικονομόπουλος Koudelka.. ή και τους δύο, τί σημασία έχει; ;-))..
Πάντως ο Macijauskas με είχε εντυπωσιάσει πολύ όταν τον ανακάλυψα.. Έχει πολύ δυνατές φωτογραφίες και δεν γνωρίζω κόσμο να τον ξέρει εδώ στην Ελλάδα.
Το πρόβλημα στην φωτογραφία στην Ελλάδα δεν νομίζω είναι ο Οικονομόπουλος.. αλλά ο Πλάτων Ριβέλης.. Αν δεις φωτογραφίες του, είναι μέτριες. Όμως προσπαθεί με ελιτίστικο τρόπο να περάσει τις απόψεις του και την αισθητική του στην φωτογραφία. Και για να παρακολουθήσεις τα σεμινάριά του πρέπει να τον πληρώσεις πολλά χρήματα.. Πολύς κόσμος τον θεωρεί τον δάσκαλο στην φωτογραφία εδώ (αναφέρομαι στο Ελλαδιστάν)..
Έχω δει πολλά βιβλία με αδιάφορες φωτογραφίες των μαθητών του Ριβέλλη (έχουν εκδοθεί στο παρελθόν από το Φωτογραφικό Κύκλο, και τα έχω ξεφυλλίσει σε βιβλιοπωλεία).
Τουλάχιστον ο Οικονομόπουλος, παίρνει τους μαθητές, του βάζει σε ένα βαν.. και του γυρίζει "χύμα" σε ωραία μέρη.. σε αντιπαράθεση με τον Ριβέλη που πάει τους μαθητές τους στην Σύρο, καμιά Φλωρεντία κλπ κλπ :-)..
Πάντως μου φαίνεται βλακεία να χρειάζεσαι δάσκαλο στην φωτογραφία.. Τα πράματα είναι απλά: τραβάς, τραβάς, τραβάς.. εμφανίζεις, εμφανίζεις, ξανατραβάς, ξανατραβάς.. κλπ.. και έτσι μαθαίνεις φωτογραφία.. κάπου κάπου βλέπεις και δουλειά άλλων (στο ενδιάμεσο).. Αυτό πιστεύω εγώ.. ;-)
Aleksandras Macijauskas
Δες μερικές φωτογραφίες του στο πάνω link.. τρομερή φόρμα/αισθητική;;
Γενικά δεν τον ξέρει ο κόσμος που ασχολείται με την φωτογραφία εδώ στην Ελλάδα.. εκτός αν κάνω λάθος..
Άντε καλέ.
Ακόμα στο Βατικανό είσαι;
Περιμένουμε να δούμε κι άλλες...
Η #92 μου θυμίζει 80's..
Για εντελώς περίεργο λόγο η #92 δεν εμφανίζεται μέσα στον rss reader μου (χρησιμοποιώ το google reader).
Πώπω!.. Πόσο καιρό έχω αφήσει αυτές τις εκκρεμότητες;..
ggia στο θέμα του Οικονομόπουλου δεν θα ήθελα να σταθώ περισσότερο. Μου αρέσουν ως ένα βαθμό οι εικόνες του, έχω όμως από την άλλη διάφορες -καθαρά προσωπικού γούστου- ενστάσεις. Σχετικά με τα ταξίδια που διοργανώνει τι να πω εκτός από το όποιος θέλει, ας πάει.
Σχετικά όμως με τον Ριβέλλη αν και έχω την υποψία ότι σε μερικά σημεία μάλλον συμφωνώ μαζί σου (και αυτό το "μάλλον" είναι γιατί τα σεμινάρια στα οποία αναφέρεσαι λόγω του ότι ζω στην Θεσσαλονίκη δεν μπορώ να τα παρακολουθήσω και να μπορώ να έχω ολοκληρωμένη γνώμη) στο γενικό όμως σύνολο της άποψή σου διαφωνώ ριζικά.
Σίγουρα δεν θα έλεγα -άσχετα αν τον συμπαθείς ή όχι- ότι αυτός είναι "το πρόβλημα στην φωτογραφία στην Ελλάδα. Για το θέμα των χρημάτων που λες, σχετικά συμφωνώ μαζί σου. Όμως παρακολουθώντας αρκετά συστηματικά άρθρα που γράφει είτε στον τύπο, είτε στο διαδίκτυο, είτε στα βιβλία του -μια φορά επίσης παρακολούθησα και μία διάλεξη του στην Θεσσαλονίκη- βρίσκω τις απόψεις του ιδιαίτερα ενδιαφέρουσες. Ίσως να τον προτιμούσα περισσότερο λιτό στον λόγο του και λίγο λιγότερο …εκφραστικά πληθωρικό όμως αυτό είναι λεπτομέρεια. Μου αρέσουν πολύ οι απόψεις του και τις περισσότερες φορές με βρίσκουν σύμφωνο οι αναλύσεις του όπως επίσης το ότι σχεδόν ποτέ δε μιλά αποκλειστικά για τη φωτογραφία αλλά την προσεγγίζει μέσα από άλλες μορφές τέχνης και έκφρασης. Μιλά για κινηματογράφο, για βιβλία, για ποίηση και στο τέλος θα καταλήξει και στην φωτογραφία. Προσωπικά με κουράζει αφάνταστα και βαριέμαι αφόρητα να μιλώ με ανθρώπους των οποίων το μόνο θέμα συζήτησης είναι η φωτογραφία και κυρίως η τεχνική της...
Τέλος διαφωνώ σχεδόν απόλυτα μαζί σου ότι δεν χρειάζονται οι δάσκαλοι. Ναι, μπορείς να γίνεις καλός και χωρίς δασκάλους –όπως και σε κάθε τομέα- όμως αυτό το γεγονός δεν καθιστά του δασκάλους άχρηστους. Ούτε ακόμα συμφωνώ με τον τρόπο σκέψης ότι για να είναι ένας δάσκαλος καλός σε αυτά που διδάσκει θα πρέπει οπωσδήποτε να έχει και καλούς μαθητές/φωτογράφους. Γιατί δεν σκέφτεσαι ότι ίσως μπορεί να είναι και κακοί οι μαθητές;.. Δε νομίζεις ότι όλοι σχεδόν οι φωτογράφοι έχουν/με πολύ συχνά μια μεγάλη έπαρση -επειδή βλέπεις πατάμε το κουμπί και βγαίνει η φωτογραφία αρά δεν έχουμε να μάθουμε τίποτα- ότι τα κατέχουμε όλα και ως εκ τούτου δεν δεχόμαστε μαθήματα από κανέναν;
Για παράδειγμα εγώ είχα έναν καθηγητή τον οποίο εκτιμώ απεριόριστα από τον οποίο πήρα υπερπολύτιμα πράγματα δε νομίζω όμως ότι το ίδιο συνέβει και στα υπόλοιπα 20-25 άτομα που τον παρακολουθούσαν όπως και από άλλες πολλές τάξεις κάποιος -εκ του αποτελέσματος μιλάω- δε νομίζω να άφησε τον εαυτό του να πάρει κάτι.
Σύμφωνα με αυτό, ο καθηγητής αυτός -που μάλλον μόνο για μένα ήταν πολύτιμος- δεν είναι καλός.
Τέλος πάντων η φωτογραφία κατά την γνώμη μου δεν μαθαίνεται με τον απλό τρόπο που λες "τραβάς, τραβάς, τραβάς.. εμφανίζεις, εμφανίζεις, ξανατραβάς, ξανατραβάς... κλπ". Χρειάζεται να κατακτήσεις μια γενικότερη αισθητική παιδεία. Γιατί με την λογική αυτή οι επαγγελματίες φωτογράφοι στο τέλος γίνονται καλλιτέχνες.
Ή για να σου το πω και αλλιώς κατά την γνώμη μου, αν ο Χατζιδάκις, για παράδειγμα, δεν είχε ιδέα από φωτογραφία (στην πραγματικότητα ήταν μία από τις αγαπημένες του τέχνες) και του έδινες να τραβήξει ένα φιλμ, είμαι σίγουρος θα έβγαζε πολύ πιο ενδιαφέρουσες -για να μην πω πιο "καλλιτεχνικές"- φωτογραφίες από έναν επαγγλεματία φωτογράφο. Γιατί όπως και να το κάνουμε η ματιά δεν βγαίνει από την τεχνική, πηγάζει από την γενικότερη πνευματική καλλιέργεια.
Υ.Γ.: Και ένα τελευταίο για να κλείσω και το θέμα του Ριβέλλη και να σου δώσω ένα παράδειγμα απόψης του με την οποία συμφωνώ απόλυτα, αλλά και το θέμα...Οικονομόπουλου (διαβάζοντάς το ίσως καταλάβεις γιατί) διάβασε αυτό το άρθρο του.
http://www.photocircle.gr/Ekdoseis/ekdoseis%20arthra/arthro_3.htm
Υ.Γ.: Όλα αυτά φίλε ggia πολύ φιλικά και ζητώ συγγνώμη για την υπερβολική καθυστέρηση στην απάντησή μου.
Διάβασα το άρθρο του Ριβέλλη και μπορώ να πω ότι τα λέει πολύ όμορφα και στο 90% συμφωνώ. Γενικά μου αρέσει και εμένα η προσέγγιση της φωτογραφίας από άλλες τέχνες που το κάνει ο Ριβέλλης.
Αλλά..
Όμως ως δικηγόρος, προσπαθεί να πουλήσει φύκια για μεταξωτές κορδέλες. Όσοι ενδιαφέρονται για τα (ενδιαφέροντα) σεμινάρια που οργανώνει πρέπει να τον χρυσώσουν σε λεφτά.
Προσωπικά που είμαι υπέρ του open source, δωρεάν γνώση (βλέπε wikipedia) κλπ κλπ δεν συμφωνώ με αυτήν την πρακτική (είμαι και εκπαιδευτικός στο επάγγελμα). Δεν μιλάμε τότε για δάσκαλο/εκπαιδευτικό της φωτογραφίας, αλλά ένα νταβατζή της φωτογραφίας.
Για παράδειγμα:
Δεν θα ξεχάσω πριν 8 χρόνια μια σειρά βιβλίων (κάτι μικρά-μαύρα) που είχαν βγάλει οι μαθητές του. Ο Ριβέλλης τους πήρε πολλά χρήματα (μέσω των εκδόσεων φωτο-χώρος) για να δημοσιεύσει ο καθένας τις εντελώς αδιάφορες φωτογραφίες τους (οι περισσότερες τουλάχιστον).
Για παράδειγμα εδώ στο κείμενο
"Τότε θα απαλλαγούμε από την δήθεν καλλιτεχνική φωτογραφία των εφημερίδων και περιοδικών έτσι όπως γίνεται. Δηλαδή θα υποχωρήσει η αντίληψη ότι: για μια καλή δημοσιογραφική φωτογραφία επιλέγουμε ασπρόμαυρο φιλμ, κατά προτίμηση υψηλού κόκκου, χρησιμοποιούμε Leica, αν τα οικονομικά μας το επιτρέπουν, φακό ευρύτατης γωνίας, τουλάχιστον 28 χιλιοστών, ή ακόμα καλύτερα 24, ή, αν βρισκόμαστε σε απόγνωση, 21 χιλιοστών, φροντίζουμε να εισβάλει τουλάχιστον ένα υπερμέγεθες στοιχείο, όπως χέρι, πιστόλι, κεφάλι κ.λ.π. από το πρώτο πλάνο, ενώ πληθώρα άλλων πληροφοριών (;) καλύπτουν το κάδρο, με βάση την αρχή πως όσο περισσότερα και όσο πιο άτακτα τόσο καλύτερα."
Εδώ τα χώνει εμμέσως σε Οικονομόπουλο, Koudelka, Aleksandras Macijauskas κλπ.. και καλά κάνει.. (ενδιαφέρουσα άποψη έχει) Όμως στους μαθητές του από τους οποίους εξαρτάται οικονομικώς από αυτούς τι έχει να πει;
Ο Ριβέλλης δεν μπορώ να τον δώ ως ένα μερακλή που δεν τον ενδιαφέρουν καθόλου τα χρήματα και ασχολείται με την καλλιτεχνική φωτογραφία. Είναι ένας άνθρωπος που πάει να βγάλει λεφτά από αυτό.
Όσο για την αισθητική της φωτογραφίας μπορείς να την μάθεις αγοράζοντας βιβλία, διαβάζοντας κείμενα και φυσικά προσεγγίζοντάς την μέσω των υπόλοιπων τεχνών. Η πρακτική τραβάω/εμφανίζω/ξανατραβάω δεν είναι δικιά μου άποψη. Σε μια συνέντευξη ο Abbas Kiarostami για το πως μπορείς να μάθεις κινηματογράφο, αυτός αυτό απάντησε.
Υπάρχει περίπτωση να ανέβω Θεσσαλονίκη για το φεστιβάλ Κινηματογράφου.. Αν ανέβω θα σου τηλ. να τα πούμε και από κοντά..
Μιας και μιλάμε για cinema.. έχεις δει την ταινία "Οι Αρμονίες του Werckmeister" του Bela Tar; Έχει απίστευτη α/μ φωτογραφία η ταινία.. και φυσικά είναι πολύ καλή..
ΑΑΑ ξέχασα να γράψω ή "#94. Αθήνα" δεν μου αρέσει.. μου φαίνονται λίγο άναρχα στημένα το μηχανάκι και οι άνθρωποι πίσω στο δρόμο.
Η "#96. Θεσσαλονίκη" με την σημαία του ΠΑΣΟΚ μου αρέσει πολύ.. Γενικά στο α/μ οι βραδυνές λήψεις δίνουν ωραία αίσθηση.
Φίλε ggia σχετικά με το οικονομικό θέμα του Ριβέλλη που αναφέρεις (το οποίο αφορά σεμινάρια του, τις ομάδες που οργανώνει, βιβλία που εκδίδει με μαθητές του κ.α.) σου είπα και στο προηγούμενο σχόλιο μου ότι σχεδόν συμφωνώ μαζί σου, και λέω "σχεδόν" γιατί ξαναλέω ότι ζω στην Θεσσαλονίκη οπότε ποτέ δεν εμπλάκηκα ούτε είχα την δυνατότητα να εμπλακώ σε κάτι που κατά καιρούς διοργανώνει για να έχω μια πιο ξεκάθαρη γνώμη.
Το γεγονός όμως ότι χρειάζεται κάποιος να πληρώσει για να τα παρακολουθήσει αυτά που διοργανώνει δεν με ενοχλεί αυτό καθαυτό. Κοίταξε, και εμένα θα μου άρεζε να μην χρειάζεται κανείς να πληρώνεται, ούτε δάσκαλοι ούτε γιατροί, ούτε μουσικοί, ούτε οποιοσδήποτε... Τι να κάνουμε; Δυστυχώς σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε... Οπότε όπως θεωρώ δεδομένο σε μια κοινωνία στην οποία δυστυχώς δεν παρέχονται όλα δωρεάν στους πολίτες της, να θεωρώ δεδομένο οι υπηρεσίες κάποιου να πληρώνονται. Έτσι και ενός "δασκάλου".
Αυτό όμως που με κάνει να συμφωνώ μαζί σου είναι το μέγεθος της πληρωμής. Δηλαδή, να πληρώνονται βεβαία οι γιατροί, όχι όμως επειδή είναι γιατροί να τα παίρνουν χοντρά και να παίρνουν υπερπολλαπλάσια χρήματα από πολλούς άλλους...
Έτσι και σε αυτό που συζητάμε. Να πληρώνεις για αυτά που πας να παρακολουθήσεις (είναι υπερβολικό και κάπως ρομαντικό να συζητάμε για δωρεάν στην συγκεκριμένη περίπτωση) όμως από την άλλη -αν και από μακρυά- έχω ακούσει για κάποιες τιμές που μου φάνηκαν κάπως τσιμπημένες...
Τελοσπάντων μπορεί ίσως καλώς ή κακώς με κάποιο τρόπο να έχει "εκμεταλευτεί" οικονομικά την φωτογραφική διδασκαλία σε ένα βαθμό (σου λέω και πάλι ίσως γιατί δεν έχω προσωπική εμπειρία) όμως για ΄μενα το σημαντικό είναι ότι έχει πολύ ενδιαφέρουσες απόψεις και γνώμες (δεν χρειάζεται ασφαλώς να συμφωνείς και πάντα με κάποιον, και η διαφωνία είναι εξίσου δημιουργική) και μιας και διαβάζοντας βιβλία του, άρθρα του στα περιοδικά και στο ίντερνετ ή βλέποντας εκπομπές του στην τηλεόραση είμαι και εγώ ένας άτυπα "μαθητής" του μπορώ να πω ότι έχω πάρει πολλά πράγματα από αυτόν και θεωρώ ότι είναι από τους καλύτερους σχολιαστές και "αναλυτές" της φωτογραφίας που ανοίγει στους ακροατές του αρκετούς δημιουργικούς δρόμους σκέψεων και ανάλυσης. Όποτε αν ζούσα στην Αθήνα δεν θα ήταν καθόλου απίθανο να "τσιμπούσα συνειδητά" να παρακολουθήσω αρκετά πράγματα που διοργανώνει...
:)
Αν θες για 'μένα τελικα νομίζω ότι το "καλό" που κάνει στην φωτογραφία είναι πολύ μεγαλύτερο από το πιθανόν "κακό". Και στην τελική αν έχεις/ουμε δίκιο για τα οικονομικά που συζητάμε, παρακολούθησέ τον από απόσταση! Σαφώς και μπορείς έχεις να πάρεις αρκετά από αυτά που λέει και γράφει.
Η δική μου γνώμη -αν και έχω πάψει προ πολλού να ασχολούμαι...- είναι ότι το μεγαλύτερο κακό το κάνουν τα ιλουστρασιόν φωτογραφικά περιοδικά με τον φασισμό της νέας τεχνολογίας, τα οποία διαβάζοντάς τα νομίζεις ότι φωτογραφία είναι τα νέα μοντέλα φωτογραφικών μηχανών.
Αυτά είναι επικίνδυνα για τους νέους φωτογράφους. Και πολύ μάλιστα...
(Αλλάζω σχόλιο γιατί το έκανα σεντόνι...)
Τώρα και για το άλλο θέμα που λες, ότι Abbas Kiarostami υποστήριξε κάτι τέτοιο, ακόμη και να το είπε -που θα τα είπε για να το λες- σίγουρα κρύβει την μισή αλήθεια. Γιατί είναι εντελώς απίθανο να έχει φτάσει σε αυτά τα αριστουργηματικά κινηματογραφικά αποτελέσματα μόνο με αυτόν τον τρόπο. Πρόσεξε, επ' ουδενί δεν υποτιμώ την συνεχή δουλειά και τριβή με το όποιο αντικείμενο ασχολείσαι. Τίποτα δεν σου έρχεται ουρανοκατέβατο. Όμως δεν φτάνει μόνο αυτό. Είναι σχεδόν απίστευτο ο Κιαροστάμι να μην έχει διαβάσει ποίηση και να μην έχει επηρεαστεί από αυτήν, να μην έχει ακούσει μουσική, να μην έχει μελετήσει ζωγραφική. Ή ακόμη και αν υποθέσουμε ότι δεν έχει κάνει τίποτα από όλα αυτά αποκλείεται να πρόκειται για έναν ακαλλιέργητο (φυσικά πρόσεξε δεν λέω αμόρφωτος) άνθρωπο με την γενικότερη έννοια της λέξης. Όλα αυτά που τον έχουν διαμορφώσει ως προσωπικότητα είναι αυτά που το οδηγούν να κάνει αυτές τις υπέροχες ταινίες γεμάτες ποίηση σαν και αυτές που κάνει. (Μια που τα λέμε, τι αριστούργμημα, τι διαμάντι, τι γροθιά στο συναίσθημα και στο μυαλό είναι αυτό το απλό, λιτό και απέριτο μονοπλάνο στο τέλος του "Πέρα από τους ελαιώνες!"..)
Φυσικά με το απαραίτητο πολύτιμο τράβα/ξανατράβα, εμφάνισε/ξαναεμφάνισε θα κατέκτησε -με ή χωρίς δάσκαλο- και την τεχνική και τον χαρακτηριστικό τρόπο του όμως για 'μένα σίγουρα αυτό δεν είναι η βάση ενός καλλιτέχνη ούτε και η δική του νομίζω.
Σχετικά με το φεστιβάλ λόγω χρόνου δεν ξέρω πόσο θα το παρακολουθήσω, αν όμως ανέβεις αν θέλεις φυσικά επικοινώνησε μαζί μου.
Σε ευχαριστώ επίσης και για την πρόταση για την ταινία του Bela Tar, δεν την έχω δει, με την πρώτη ευκαιρία θα το κάνω.
Τώρα σχετικά με τις φωτογραφίες μου συμφωνώ μαζί σου για την #94. Το σκυλάκι θα έπρεπε να είναι είναι πιο πίσω για να μην συγχέεται οπτικά με το μηχανάκι. Μου αρέσουν και 'μένα οι άρτιες φωτογραφίες, ίσως να το έχεις καταλάβει και απο αυτές που βγάζω, όμως έχω αρχίσει να προβληματίζομαι αν θα πρέπει να απορρίπτω/ουμε φωτογραφίες που πιθανόν δεν τα έχουν όλα τέλεια στην συνθεσή τους ή στην τεχνική τους. Γιατί με αυτό τον τρόπο κανονικά θα έπρεπε να απορρίψουμε και πολλές φωτογραφίες μεγάλων φωτογράφων. Η ουσία και η ψυχή -όχι μόνο της φωτογραφίας αλλά αλλά και έργα όλων των τεχνών- μερικές φορές δεν είναι μόνο στο (πολύ επιθυμητό) άρτιο του αποτελέσματος. Μερικές φορές μπορείς (και πρέπει νομίζω) να παραβλέπεις και ατέλιες γιατί το σύνολό τους έχει να σου δώσει άλλα.
Οπότε μάλλον θα συνεχίζω να αναρτώ και φωτογραφίες με ατέλιες...
:)
"Το γεγονός όμως ότι χρειάζεται κάποιος να πληρώσει για να τα παρακολουθήσει αυτά που διοργανώνει δεν με ενοχλεί αυτό καθαυτό. Κοίταξε, και εμένα θα μου άρεζε να μην χρειάζεται κανείς να πληρώνεται, ούτε δάσκαλοι ούτε γιατροί, ούτε μουσικοί, ούτε οποιοσδήποτε... Τι να κάνουμε; Δυστυχώς σε καπιταλιστική κοινωνία ζούμε..."
Τουλάχιστον στην καλλιτεχνική δημιουργία και στις τέχνες.. υπάρχει το open-source, τα creative-common licenses, δωρεάν γνώση μέσω wikipedia κλπ κλπ.. Όλα αυτά τα υποστηρίζω και έρχονται αντίθετα στις πρακτικές Ριβέλλη. Ο άνθρωπος πάει να βγάλει χρήματα από αυτό που κάνει... και μάλιστα πάρα πολλά χρήματα..
Ας τα ξεχάσουμε αυτά.. γιατί αυτά δεν έχουν ενδιαφέρον για την φωτογραφία.. ας δούμε τις φωτογραφίες μελών του... Εγώ παρατηρώ παρόμοια αισθητική στις φωτογραφίες των μαθητών του.. Ρίξε μια ματιά τα ablum που έχει ο φωτο-κύκλος στο web-site. Μπορείς να κατατάξεις τις φωτογραφίες των μελών ως αισθητικής "σχολής Ριβέλλη"..
Πως ένα καθηγητής που παρουσιάζει διάφορους φωτογράφους διαφορετικής αισθητικής όπως ο Winograd με τα στραβά κάδρα, ο Friedlander με τις αυτοπροσωπογραφίες, τους Magnum φωτογράφους με την φωτοειδησιογραφία, κλπ κλπ καταφέρνει να τους καλουπώνει τους μαθητές του με ένα συγκεκριμένο είδος αισθητικής;;
Σε αυτό αναφέρομαι όταν λέω ότι ο Ριβέλλης κάνει ζημιά στην Ελλάδα.
Αν σου αρέσει ο Κιαροστάμι δοκίμασε να δεις "Ο άνεμος θα μας πάρει" (πιο καλή και από την ταινία που αναφέρεις: "Μέσα στους ελαιώνες").. ή ακόμη καλύτερα τις πιο τελευταίες ταινίες του σε βίντεο: "ABC Africa" και το "10-ten". Ο Κιαροστάμι για μένα είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους κινηματογραφιστές.
Εννοείται ότι ο Κιαροστάμι θα έχει ασχοληθεί και με ποίηση, λογοτεχνία κλπ κλπ.. Αλλά αυτά γίνονται παράλληλα.
Για την #94 μην το παίρνεις προσωπικά το ζήτημα.. δες το blog ως ένα πειραματισμό/διάλογο και όχι μια γκαλερί που πρέπει αυστηρά να εκθέσεις ότι καλύτερο έχεις.
Νομίζω ότ το θέμα Ριβέλλη το εξαντλήσαμε. Βλέπουμε και επικεντρωνόμαστε σε διαφορετικά στοιχεία του για αυτό υπάρχει η φαινομενική ασυμφωνία μεταξύ μας. Σε αρκετά γενικές γραμμές όμως συμφωνούμε.
Για τον Κιαροστάμι έχω δει κανά 5-6 ταινίες του και ασφαλώς το "Ο άνεμος θα μας πάρει" είναι εκπληκτική. Συμφωνώ μαζί σου ότι είναι ένας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους κινηματογραφιστές. Πάντα με γοητεύτει το γεγονός όταν κάποιος με τόση λιτότητα μέσων καταφέρνει και φτιάχνει τέτοια αριστουργήματα.
Δεν ξέρω αν προβάλλεται ακόμη στην Αθήνα αλλά αν μπορείς δες το "Έσεις οι ζωντανοί" του Σουηδού Roy Andersson, ο οποίος είχε κάνει λίγο παλιότερα το "Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο". Παράξενες εκπληκτικές ποιητικές δημιουργίες!
Για την #94 μάλλον δεν κατάλαβες, φυσικά δεν το παίρνω προσωπικά. Το ίδιο με αυτό που λες και εσύ λέω. Δεν θέλω να ψάχνω αυστηρά τις καλύτερες φωτογραφίες -είναι και λιγάκι καταπιεστικό αυτό- για να αναρτήσω.
Εγώ πάντως θέλω το blog αυτό να είναι σαν μια μορφή έκθεσης. Και για να το συνδέσω με τα προηγούμενα και για να γίνω πιο κατανοητός, σε μια έκθεση σχεδόν πάντα μπορείς να βάλεις και λιγότερο δυνατές εικόνες -οι οποίες όμως μπορεί να είναι λειτουργικές- και έτσι αυτό θέλω να γίνεται και εδώ.
Εδώ το αρνητικό όμως είναι ότι κάθε φορά αναρτάται μια εικόνα -και όχι όλες μαζί- βγαίνει "βιτρίνα" και έτσι δεν ...καλύπτεται από τις άλλες, οπότε πέφτεις στην παγίδα να απορρίπτεις πολλές φωτογραφίες οι οποίες έχουν ενδιαφέρον επειδή δεν είναι οι ..."τέλειες". Αν με καταλαβαίνεις...
Πάντως φυσικά με ενδιαφέρει η κριτική και κυρίως η αρνητική.
(Και φυσικά ακόμη περιμένω την λίστα με τις φωτογραφίες από το blog που σου άρεσαν λιγότερο!)
;)
"Δεν ξέρω αν προβάλλεται ακόμη στην Αθήνα αλλά αν μπορείς δες το "Έσεις οι ζωντανοί" του Σουηδού Roy Andersson, ο οποίος είχε κάνει λίγο παλιότερα το "Τραγούδια από τον δεύτερο όροφο". Παράξενες εκπληκτικές ποιητικές δημιουργίες!"
Όταν είχε βγει η ταινία "Τραγούδια από το Δεύτερο όροφο" την είχα δει 3 φορές επειδή μου άρεσε πάρα πολύ (στον κινηματογράφο -- όχι σε dvd)..
Η τελευταία ταινία του δεν μου άρεσε.. περίμενα πολύ περισσότερα μετά την προηγούμενη ταινία του. Ωραία ως πλάνα.. αλλά περίμενα πολύ περισσότερα.
Να πας οπωσδήποτε και να δεις την ταινία "Οι Αρμονίες του Werkcmeister".. Έχει απλά απίστευτη α/μ φωτογραφία, απίστευτα μονόπλανα.. και θέλει και λίγο υπομονή να την δεις.
Φαντάζομαι ότι στο αφιέρωμα στον Κιαροστάμι το 2004 στο φεστιβάλ θεσσαλονίκης θα είχες δει πολλές ταινίες του.. Τότε σίγουρα θα είχαμε παρακολουθήσει κάποιες ταινίες στην ίδια αίθουσα χωρίς να γνωριζόμαστε..
Έλα ρε συ! Εγώ ενώ είχα δει και την προηγούμενη του στον κινηματογράφο, και φυσικά μου άρεσε πολύ, αυτή μου άρεσε ακόμη περισσότερο. Πέρα από τα εκπληκτικά της πλάνα ή ταινία ήταν ύμνος στην ανθρώπινη ύπαρξη. [Δεν το συζητώ ότι εκτός των άλλων πέθανα και στο γέλιο...] Μου άρεσε πάρα πολύ και δυστυχώς ενώ ήθελα δεν πρόλαβα να την ξαναδώ στον κινηματογράφο.
Την ταινία του Μπέλα Ταρ που λες, την έχω ήδη στα υπόψιν.
Ναι, τις περισσότερες ταινίες του Κιαροστάμι τις είδα στο φεστιβάλ τότε, άρα πρέπει να είμασταν μαζί σε αρκετές προβολές. Φέτος δυστυχώς θα δείξει αν θα μπορέσω να το παρακολουθήσω...
δεν ξέρω αν το είδες, στο www.dpgr.gr έχει διαγωνισμό για φωτογραφία δρόμου.. μέχρι 20/12/07.
Δεν στέλνεις την #74 ή #69 ή #66; Τουλάχιστον αυτές διάλεξα λίγο βιαστικά κοιτάζοντας τις φωτογραφίες σου.
ggia σε ευχαριστώ για την ενημέρωση, ενδιαφέρων διαγωνισμός και ωραίες οι προτάσεις σου για την επιλογή.
Με μια γρήγορη ματιά που τις έριξα αν ήταν να διαλέξω ανάμεσα σε αυτές που λες για να στείλω μάλλον θα ήταν η #74 που θα επέλεγα. Όμως σε έναν διαγωνισμό που διοργανώνει ένα site το οποίο λέγετε Digital Photography μπορείς αλήθεια να συμμετέχεις με ...αναλογικές φωτογραφίες;
Από την άλλη ρε 'συ όμως, αν και έχει "πλάκα" να συμμετέχεις σε έναν διαγωνισμό εγώ είμαι και λίγο σκεπτικός απένταντι σε αυτούς. Πέρα από την συζήτηση σχετικά με το τι μπορείς να κερδίσεις από μια τέτοια συμμετοχή (δεν μιλάω για τα δώρα) το θέμα που με προβληματίζει είναι κατά πόσο αντικειμενικά και αξιοκρατικά είναι τα κριτήρια των κριτών που επιλέγουν τις φωτογραφίες. Εγώ για παράδειγμα όταν άρχισα να ασχολούμε με την φωτογραφία συμμετείχα σε κανά δυο-τρείς διαγωνισμούς. Όταν όμως η ενασχόλησή μου με αυτήν έγινε λίγο πιο ..."συνειδητή" (εδώ και 6-7 χρόνια δηλαδή) συμμετείχα μόνο σε έναν και αυτό γιατί το έπαθλο ήταν μια Leica. Έστειλα τρεις φωτογραφίες που υπάρχουν στο blog (είναι σίγουρο ότι έφτασαν), την #03, την #36 και την #99 που έβγαλα με αφορμή αυτό το σχόλιο. Aν θες να δεις τα αποτελέσματα του διαγωνισμού μπορείς να τα δεις στο παρακάτω link:
http://www.leica-academy.gr/activities/diagonismos/index.htm
Δεν θέλω να ακούγομαι σα να ξεστομίζω μεγάλες και "φαντασμένες" κουβέντες, αλλά νομίζω ότι έστω και μία φωτογραφία που έστειλα -και βέβαια πάντα και σε συνάρτηση με τις φωτογραφίες που τελικά κέρδισαν- είχε την δυνατότητα να είναι μέσα στις 30 περίπου φωτογραφίες που διακρίθηκαν.
Άλλα έτσι κι αλλιώς όπως είπα και προηγουμένως ο μόνος λόγος που έστειλα ήταν η Leica...
Η δική σου γνώμη πάντως πάνω στο θέμα των διαγωνισμών ποια είναι;
Υ.Γ.1: Φεστιβάλ τελικά ανέβηκες;
Υ.Γ.2: Για να σε προλάβω, ο αγκώνας του παιδιού στην #99 στο αρνητικό είναι ολόκληρος στο κάδρο. Δυστυχώς όμως κόπηκε στο σκανάρισμα...
:)
Η #74 δεν είναι τόσο εντυπωσιακή σε σχέση με την #69 ή #66, παρόλο που την θεωρώ καλύτερη (από τις 3).
Το πρόβλημα με τους διαγωνισμούς είναι ότι πρέπει να στείλεις φωτογραφία στο ύφος του διαγωνισμού. Γενικότερα μου φαίνεται βλακεία η ιδέα ενός διαγωνισμού τέχνης (όχι μόνο για φωτογραφία) σε πλαίσιο ενός θέματος (γιατί το θεωρώ πολύ περιοριστικό).
Ειδικά το θέμα "Το θαύμα της ζωής" μου φαίνεται χαζό. Για αυτό οι περισσότερες φωτογραφίες που βραβεύτηκαν (και βλέπω στο σύνδεσμο) είναι ελάχιστα κοντά στο θέμα.
Βέβαια το δέλεαρ του βραβείου μιας leica είναι μεγάλο. Αλλά η leica ως μηχανή είναι εντελώς υπερτιμημένη ως μηχανή (στο λέω γιατί μια από τις μηχανές μου είναι Leica R4). Έχει πανάκριβους φακούς, σώματα.. και αμφιβάλλω αν πχ η ποιότητα των φακών leica είναι τόσο ανώτερη με φακούς άλλων εταιριών όπως nikon κλπ κλπ. Για παράδειγμα ο manual φακός μου στην nikon 1.4/50mm που τον αγόρασα πρόσφατα μεταχειρισμένο 175euros νομίζω ότι είναι πολύ καλύτερος από τον manual leica φακό μου 2/50mm που μεταχειρισμένος τον έχω δει να κοστίζει 400-500 euros.
Από την άλλη σκέφτομαι.. σε ένα διαγωνισμό που διοργανώνει η leica-academy θα δώσουν ποτέ το βραβείο σε ένα άσχετο (π.χ. εκτός σχολής;).
Στο dpgr.gr, στους διαγωνισμούς πολλές φορές κερδίζουν βραβεία πολύ μέτριες φωτογραφίες (κρίνοντας από τα αποτελέσματα που φαίνονται όλες). Πάντως παρόλο που είναι site ψηφιακής φωτογραφία, θέλει φωτογραφίες το λιγότερο πειραγμένες από πρόγραμμα επεξεργασίας (δέχονται φωτογραφίες επεξεργασμένες, στο βαθμό που η επεξεργασία τους θα μπορούσε να γίνει επίσης και σε ένα σκοτεινό θάλαμο -- π.χ. μάσκες). Εγώ σου λέω να στείλεις, δεν χάνεις και τίποτα.
Γενικά η φωτογραφία "έχει πάρει τα πάνω της" με την ψηφιακή τεχνολογία. Η ψηφιακή μηχανή είναι για πολλούς gadget μαζί με όλη τεχνολογία τριγύρω της, έτσι έχει ξαναρχίσει ο κόσμος να ασχολείται. Βέβαια πίσω από την ψηφιακή ευκολία και εντυπωσιασμό, ο περισσότερος κόσμος καταναλώνεται με το να ασχολείται με τα νέα μοντέλα μηχανών, μεγέθη megapixel, αισθητήρων κλπ κλπ.. και όχι με την φωτογραφία.
Θεσσαλονίκη τελικά δεν ανέβηκα, γιατί αλλιώς θα σε είχα πάρει τηλέφωνο!
Δεν ξέρω αν τελικά θα το πάρω απόφαση να συμμετάσχω, πάντως σχετικά θετικά το βλέπω. Είναι και που εκτός από μία κόμπακτ δεν έχω ψηφιακή DSLR και που ξέρεις. (Αχ, φαντασμένος, πάλι για το πρώτο βραβείο πηγαίνω... :D )
Εσύ θα στείλεις καμία; Έχεις αρκετές ωραίες με τις οποίες μπορείς μέρος στον διαγωνισμό.
Σχετικά με την Leica δεν ξέρω γιατί πρώτον ποτέ δεν είχα και δεύτερον οι γνώσεις μου πάνω σε φωτογραφικές μηχανές και σε τεχνολογικά θεμάτα όπως ξέρεις δυστυχώς αγγίζουν πάτο!
Αν και για φωτογραφία δρόμου, που κατά κύριο λόγο εγώ τραβάω, η μηχανή που έχω είναι πολύ μεγάλη και ογκώδης, (κορυφαία κατά τα άλλα SLR) όμως τόσα χρόνια που την έχω - περίπου 8 χρόνια- τα 'χω βρει μια χαρά μαζί της και με το παραπάνω. Με την μόνη μηχανή που υποθέτω θα την άλλαζα -πια- θα ήταν με μια Leica. Κάποια στιγμή στο μακρινό μέλλον ίσως και να αποκτήσω...
Όπως και να ΄χει ασφαλώς συμφωνώ μαζί σου ότι το σημαντικότερο δεν είναι με τι μηχανή τραβάς (και αυτό συμπεριλαμβάνει και το πλαστό και δίλλημα αναλογικού-φηφιακού που ουσιαστικά επέβαλλε το μάρκετινγκ) αλλά το τι τραβάς.
-Ξανάσκανάρισα την #99 και τώρα φαίνεται ολόκληρος ο αγκώνας του παιδιού (έχει ακόμη λίγο "αέρα" στο αρνητικό) όπως το ίδιο έκανα και με την #77, αν και σε αυτήν το κάδρο είναι τόσο οριακό που και πάλι χάνεται κάπως ο αέρας της στο σκανάρισμα από πάνω.
η #101 έχει πάρα πολύ πλάκα.. μεσαίωνας..
Βέβαια με ενοχλεί αισθητικά αυτό που φαίνεται πάνω δεξιά στο πορτραίτο του παπά. ενώ έχει ενδιαφέρον ο σταυρός, το χέρι του παπά κλπ..
Ποια μηχανή έχεις;
Όταν λες για leica εννοείς την σειρά M? Γιατί η σειρά R είναι όλες SLR..
ggia συμφωνώ με την παρατήρηση σου για την #101. Ευτυχώς όμως αυτό δεν χαλάει το γενικό σύνολο της εικόνας.
Η μηχανή που έχω -και σχεδόν όλες οι φωτογραφίες του blog είναι τραβηγμένες με αυτήν- είναι μια Canon Eos1N. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί όταν έψαχνα για μηχανή (το '99) την είχα βρει καινούρια σε εξεφτελιστικά χαμηλή τιμή -μιλώντας πάντα σε σχέση με την κανονική της τιμή-. Έχω και έναν φακό 50mm 1,4 και παρότι η μηχανή αυτή για φωτογραφία δρόμου είναι υπερβολικά ογκώδης έχω βολευτεί μαζί της μια χαρά. (Κυρίως την έχω αγαπήσει για αυτά που έχω περάσει μαζί της.) Για αυτό άλλωστε δεν ψαχνω και για άλλη.
Για την Leica τώρα που με ρωτάς, δεν αναφέρομαι σε κάποια σειρά της. Απλά σου είπα ότι αν θα άλλαζα την μηχανή μου, θα ήταν -και αυτό πιθανόν- μόνο για μια Leica. Η αλήθεια είναι πως δεν το έχω ψάξει για να πω ποιο μοντέλο της θα μου ταίριαζε καλύτερα και ποιο θα προτιμούσα.
Έχω ανοίξει νέο post με σχόλια. Αν θέλει κάποιος να γράψει οτιδήποτε ας το αναζητήσει ανάμεσα στα 5-6 νεότερα posts.
Ευχαριστώ.
"Εισαι φοβερος και το ξερεις"** -υποθετω. :-)
** ενα νικ νεημ που χαθηκε τελευταια απο τη μπλογκοσφαιρα, αλλα σου ταιριαζει πολυ!
Αυτό που σίγουρα ξέρω Rodia είναι ότι με κολακεύει ιδαίτερα το σχόλιο σου. Ειδικά μάλιστα το ότι αυτό προέρχεται απο εσένα!
Όμως τι μου ταιριαζει, το nick name ή το ότι ...χάθηκα;
;-p
Επί τη ευκαιρία το nick name μου μου αρέσει ιδιαίτερα για αρκετούς λόγους. Κυρίως γιατί με συνδέει με κάποιον που αγαπώ εξαιρετικά πολύ...
Δημοσίευση σχολίου